GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

EVEN PARKEEREN.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

EVEN PARKEEREN.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Agenda'fouten.

Er is een tijd... schreef eens de wijze Prediker.

Ik zou zijn opsomming willen aan-^Tillen met het vers: Er is een tijd om te vergaderen en eea tijd om verre te zijn van vergaderen.

Ieder jaar treft mij opnieuw hoe men de maand. Juni, vaak de schoonste en de warmste van het jaar, gebruikt om allerlei vergaderingen te houden.

Bij een hondsdag-temperatuur werd de Theologische Schooldag gehouden. Mijn menschlievend hart zweette met professoren, curatoren, deputaten en andere aanwezigen mede.

Terwijl de thermometer nog eenige graden steeg, toogden onze ouderlingen tot een tweedaagsclie conferentie samen om een waarlijk niet licht programma te verwerken. Het was bij deze gelegenheid, dal ik cum laude slaagde voor mijn propjes in medelijden.

Toen ik mijn laalsten zakdoek nam, bereikte mij een convocatie voor de jaarvergadering van de Vrije Universiteit.

Men kan uit dit alles concludeeren, dat wij heel flinke menschen zijn, die zich door niets laten afschrikken. Ik wil die conclusie niet aanvallen, wel aanvullen. Namiclijk hiermede, dat wij bij al onze ilinkheid toch wel een tikje dwaas doen.

Mag ik nog een staaltje toonen?

Als alle vogels zingen, zitten onze heete kinderen in heete kamertjes van heete huizen te blokken oj) hoogst interessante onderwerpen als de samenstelling van een nijlpaardgebit of de inrichting van een sperwer-skelet. Dit noemt men natuurkunde. Deze natuurkunde beoefent men in een heet kamertje aan de hand van een droog boekje, terwijl heel de natuur noodigt en jubelt!

Maai- er is nog meer.

In het seizoen waarin de inteUectueele praestatie van den mensch het laagst staat, neemt men bij voorkeur allerlei examens af.

De psalmist zong het met verrukking: De velden zijn bekleed met kudden, de dalen zijn bedekt met koren, ook juichen en zingen zij!

Maar wij zingen ónzen zomerpsalm:

De zalen zijn vervuld van vergaderingen.

De tasschen zijn propvol met huiswerk.

De hoofden zijn vervuld van examens.

Dies weenen de kinderen en grommen de ouders.

Waarom zijn we zoo dwaas?

Waarom zorgen wij niet dat einde Mei alle vergaderingen gehouden en alle examens afgelegd zijn?

Waarom kunnen wij ons intellect en onze zenuwen zoo schrikkelijk martelen en overspannen?

Om des werks wil?

Maar dan vergissen wij ons toch.

Want wat wij in het zomerseizoen is practisch zoo goed als verloren. verrichten,

Wee den schrijver, wiens boek juist voor het zomerseizoen in het licht verschijnt, het loopt alle gevaar op de krakende zolders van den uitgever een roemloozen dood te sterven.

Het enthousiasme, de bezieling op vergaderingen gewekt, loopt voor een belangrijk deel in het zand.

Straks komt de verlate vacantie en wischt een groote spons alle indrukken weg. als

En die vacantie zelf dreigt zijn nut te missen.

Zoo in Mei kan ieder aan zichzelf waarnemen, hoe het leven tijdelijk om een andere instelling vraagt. Er treedt vanzelf een zekere ontspanning op in den geest, het Uchaam verlangt naar lucht en beweging.

Wie op dat moment den arbeid een oogenblik geheel of gedeeltelijk kan loslaten, komt na een korte rust als een herboren mensch terug. Maar onze agenda veroorlooft ons dat niet. Daarom moet de zweep voor den dag gehaald en de onwillige geest moet geslagen en gestriemd worden om nog een paar trajecten voort te zeulen.

En dan is de vacantie verloren. Dan worden wij gelijk aan het paard van de postkoets, door Dickens beschreven, dat nooit uitgespannen werd, omdat het anders zou omvallen.

Dan wordt de vacantie voor den werker geen genot meer, maar een kwelling, een marteling.

En straks als het arbeidsseizoen weer aanvangt, neemt de natuur revanche.

Dan zakt het leven in en kost het de grootste moeite de publieke actie weer op te pooken.

Door onze agenda-fouten.

Laat ons onze agenda herzien.

Laat ons de groote vergaderingen uitstellen tot den nazomer.

Beter kan men de wintercampagne niet openen dan met een paar groote bezielende vergaderingen.

Laat ons de vacanties vervroegen. Gebaat hiermede zullen zijn èn de werkers èn het werk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 juli 1936

De Reformatie | 14 Pagina's

EVEN PARKEEREN.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 juli 1936

De Reformatie | 14 Pagina's