het brood der priesters wordt het brood der kerk.

En er kwam een man van Baal-Salisa. DSe man is voor ons een totaal onbekende. Ook zijn woonstede weten de geleerden vandaag niet meer precies aan te wijzen. Maar hij staat op den eenen weg, dien God in Christus neemt ter verlossing der wereld. En het gebeurde met deze brooden der eerstelingen vormt mede een accoord in het groote loflied der zaligheid.

Het is een 'simpel verhaal. Deze man brengt Elisa, die zich waarschijnlijk te Gilgal bevindt, brooden der eerstelingen. Twintig gerstebrooden. En 'dan moeten wij niet aan onze brooden denken. Het zijn maar kleine broodjes, zoo klein, dat er drie noodig 'èijn om een maaltijd te vormen voor een man. Dus een man of zeven hebben er een maaltijd aan. Dat het inderdaad maar weinig is blijkt wel uit het feit, dat de man zijn twintig gerstebrooden uit zijn zadelzak haalt. Want zoo zullen wij den tekst moeten lezen: „Er kwam een man uit Baal-Salisa, die bracht aan den man Gods als eerstelingenbrood twintig gerstebrooden en arenkost in zijn zadelzak".

Deze man is een van de getrouwen in den lande. Hij kent de wet Gods, en hij handelt naar de wet Gods. Immers het is de wet des Heeren, die de eerstelingen van den oogst vraagt als «en dankoffer voor den Heere. Hij, die de eerstelingen des lands brengt, uit daarmee zijn dankbaarheid voor het ontvangen van Kanaan na de verlossing uit Egypte. Dit dankoffer werd naar den priester gebracht, die het voor het altaar des Heeren neerzette. Al? oo werd beleden, dat Kanaan louter gave was. In het offer der eerstelingen werd Kanaan met al zijn vruchten den Heere gewijd.

En de Heere bestemde deze eerstelingen tot onderhoud van de priesters. Zij mochten deze heilige spijs eten voor zoover zij zelf heilig waren. Met het brengen van de eerstelingen werd dus beleden: Kanaan is Uw land, o God. Htet is Uw eigendom, Uw erfenis. En als de Heere dan deze eerstelingen tot spijze geeft aan de priesters, dan zegt de Heere daarmee, dat deze priesters d e erfgenamen Gods zijn, dat hun Kanaan toekomt, hun, die Hem dienen in Zijn tempel, die cultisch rein zijn als afbeelding en profetie van het geheiligd zijn door den Geest. Z ij waren Gods koninklijk priesterdom, en als zoodanig erfgenamen Gods. Dat openbaarde de Heere in de wet op de eerstelingen. Dat was de glorie der priesters. 'Dat maakte hen tot de grand-seigneurs onder Israël. In de spijze der eerstelingen, die God him gaf, zeide de Heere: Wees Mij een koninkrijk van priesters.

Maar nu schijnt deze man uit Baal-Salisa af te wijken van de letter der wet. Want hij brengt deze brooden der eerstelingen niet aan de priesters, maar aan Elisa. Dat kon in het rijk der tien' stammen niet anders. De vromen mochten de priesters van den kalverendienst natuurlijk niet als wettige priesters erkennen. En het gaan naar Jeruzalem was hun verboden. En daarom vergaderden zich de kinderen Gods in die dagen rondom de profeten. Zij kwameji op den sabbath en op het feest der nieuwe maan naar hen toe om uit hun mond geleerd te worden. Bij den profeet, als drager van het Woord Gods, was in die dagen de wettige kerk, en daar was ook de legitieme dienst des Heeren.

Deze man heeft toch de stem der wet gehoord. Hij moest den Heere Zijn dankoffer brengen. Maar dan moet hij bij Elisa zijn. Hier kan hij God zijn dank betalen en Hem prijzen in zijn lied.

Maar nu komt het wonderlijke. Elisa aanvaardt ook deze brooden der eerstelingen. Hij treedt hier dus in de rechten van den priester in Gods tempel. Hij spreekt dus ook uit, dat hier bij hem de wettige dienst des Heeren is. De tempel mag ontoegankelijk zijn om door middel van het Aaronietisch priesterschap voor Gods aangezicht te verschijnen, het is geen belemmering om den Heere in waarheid te dienen.

En verder, Elisa bestemt deze brooden der eerstelingen voor het volk, voor het gewone volk. Want hier wordt niet gesproken van profetenzonen, zooals in het gedeelte, dat aan dit vers vc(orafgaat, maar hier is een kring van geloovigen bijeen, een schare van honderd menschen. En nu beveelt Elisa, dat zij allen van deze brooden der eerstelingen zullen eten. Hij zet hun dus de spijs der priesters voor. Hij erkent bij dezen maaltijd niet het onderscheid tusschen priesters en leeken. Zij zitten , hier allen aan als een koninklijk priesterdom in den Heere. Over dezen maaltijd schittert pinksterglorie. In dezen kring van geloovigen zien wij de bedeeling der schaduwen profetisch heengrijpen naar de schoone toekomst.

Het brood der eerstelingen was voor de priesters. Maar dan moesten zij cultisch rein zijn. Deze cultische reinheid was afbeelding van het geheiligd zijn door den Geest. Hiermede openbaarde de Heere, dat Kanaan met al zijn rijkdom was voor hen, die geheiligd zijn door den Geest.

Nu ziet Elisa deze vergadering als rei n, als h e i-1 i g. Hij vraagt geen Levietische reinheid. Zij zijn rein als hoorders van het Woord Gods. iDenk aan wat de Heiland tot Zijn discipelen zeide: Gijlieden zijt nu rein om het Woord, dat Ik tot u gesproken heb. En daarom vormen deze geloovigen met elkander, een gemeenschap van heiligen, die gerechtigd zijn tot den maaltijd der eerstelingen, tot de spijs der priesters. Zij worden hier als koninklijk priesterdom erkend. Zij ontvangen dus in dezen maaltijd der eerstelingen Kanaan, en in Kanaan de belofte der vernieuwde schepping, die" komende is.

Elisa maakt geen revolutie. Hij breekt de wet Gods niet. Hij laat alleen den diepen zin der wet zien. Kanaan met al zijn rijkdom-is voor hen, die, geheiligd door den Geest, den Heere dienen in Zijnen tempel.

Zoo heeft ook de Heere Christus de wet niet gebroken maar vervuld, toen Hij aan het kruis den dienst der schaduwen afschafte. En op het Pinksterfeest wordt de geheele gemeente uitgeroepen tot een koninklijk priesterdom. Wij zijn nu allen geheiligd in Christus. Wij zijn nu in Hem erfgenamen der wereld. God kent geen priesters en leeken meer. Priesters, die als grand-seigneurs Zijn heUigdom mogen betreden en leeken, die van-verre staan. Hij kent ook het brood der eerstelingen niet meer als de spijs voor de priesters, en het profane brood als het brood der leeken. Neen, alle spijs is nu priesterbrood om ons te bekwamen tot Zijn dienst. Het brood der priesters is nu geworden het brood der kerk.

Dat heeft zijn beteekenis voor het dankuur voor het. gewas. Wat dit jaar gegroeid is op de velden, en wat als spijs en drank op onze tafels gestaan heeft, dat was de spijze Gods voor 2iijn koninklijk priesterdom, dat was de spijs van hen, die het gezegend aardrijk erven. En eten en drinken en werjten is, nu de ééne dienst der heiligen Gods opa Hem in alles en met alles te dienen en Zijn Naam te verheerlijken. Het brood der priesters het brood der kerk.

Hoe duur is dan onze roeping om Hem te dienen; om Hem te dienen als een koninkrijk vaji priesters, geheiligd in Jezus Christus!

Het dankuur voor het gewas heeft het ons weer ingescherpt; het brood was heilig, en het water was heilig in Hem, en wij zijn geheiligd in Hem, Die ons met de gansche wereld kocht met Zijn dierbaar bloed.

Leer mij, o God van zaligheden, mijn leven in Uw dienst besteden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen