Revue 1994 - pagina 75

De prof ^^^HHB

Directeur De Leeuw van het Van Cogh Museum bijzonder hoogleraar aan de VU

De kunst van het verzamelen door Rineke van Houten en Ben Koster

Volgens professor Ronald de Leeuw biedt werken met kunst allerlei mogelijkheden om heel gelukkig te worden. Als directeur van het Van Cogh Museum kan hij zijn kunstkennis combineren met het praktisch besturen van een organisatie. Als kersverse hoogleraar aan de Vrije Universiteit wacht hem een nieuw avontuur De eerste bijzonder hoogleraar kunstgeschiedenis aan de VU is een ontspannen verteller, steekt zich in een donker pak en bemant in het museum een kamer waar twee schilderijen hangen: een langwerpig doek van Monticelli omdat het formaat mooi bij de kast past en daar tegenover een impressionistisch werk. Soms hangt een aanwinst eerst een poosje in dit vertrek, zodat de directeur het op zich kan laten inwerken. Op de vraag wat jonge kunsthistorici vandaag de dag moeten doen om directeur van een museum te worden, reageert Ronald de Leeuw (bijna 46) impulsief en lachend: "Tijdens mijn eerstejaars college in Leiden waarschuwde mijn hoogleraar Van der Waal: 'Dames en heren, als u denkt dat u van kunstgeschiedenis rijk wordt, dan is daar de deur. Als u denkt dat u een baan krijgt, dan bent u een optimist. Als u denkt dat u een Rembrandt ontdekt op de rommelmarkt, dan is daar de deur En als u binnen een halfjaar niet veel meer weet over sommige onderwerpen dan ik, dan is daar de deur."

nodig. De Leeuw, toen net een jaar hoofdconservator collecties bij de Rijksdienst Beeldende Kunst, werd gevraagd door een headhunter. Hij had ervaring in het organiseren van tentoonstellingen, leiding geven en was thuis in de negentiende eeuw. In 1990 kwam het beheer van het Haagse Museum Mesdag onder het Van Gogh te vallen, zodat De Leeuw sindsdien ook daar de scepter zwaait. Hij kan enthousiast vertellen hoe hij het kleine museum hoopt te behoeden voor massatoerisme ("Ik zie het al voor me, al die korte broeken.") en welke plannen er zijn om er met weinig middelen een intieme tijdgeest te laten heersen. "Het probleem van kunsthistorici is, en daar"Er zijn mensen die op hun 45ste verzuurd zijn".

Student Ronald de Leeuw bleef echter, zou

i < cum laude afstuderen en tien jaar later zetelen i op de belangrijkste stoel in het Rijksmuseum e Vincent van Cogh. Solliciteren was niet | vrije Universiteit

amsterdam

De prof

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen