Studentenalmanak 1898 - pagina 101

I

VER WEG — DICHT BIJ.

i\\ zijt ge ver, ver weggegaan,

Gij blecft me in 't harte wonen;

Blik ik in 't hart, dan blijft het mij

Uw beeltenis vertoonen.

Ik heb uw beeld me in 't hart gegrift.

En 't zal er nooit verbleeken;

De zon der liefde speelt er op,

Wier straalglans niet kan breken.

Ik heb in 't hart uw beeld omkranst

Met frissche, witte rozen;

De schoonste, die mijn tuintje biedt.

Heb ik u uitgekozen.

En rond uw beeld in 't harte zal

Het zoete lied niet zwijgen;

't Zal hoog en teer, met vol accoord

Diep uit mijn harte stijgen.

Al zijt ge ver dus heengegaan.

Gij blijft me in 't harte wonen;

Blik ik in 't hart, dan zal het mij

Uw bcelt'nis steeds vertoonen.

AETOS.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen