GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1899 - pagina 174

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1899 - pagina 174

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

172

van mijn vriend en niet onduidehjk gaf hij te kennen, dat

hij in den grond zijns harten een vrouwenhater was. En

hij staafde zijn bewering met een uitdagenden blik naar de

zijde van mijn nicht, 't W a s een leepe zet, want hij won

er haar volle vertrouwen mee, maar ik begreep nog niet

goed, hoe hij zich ooit weer uit die positie moest redden.

Doch dat was van later zorg. Van nu af aan stond het

huis voor hem open en was hij bij nichtje even welkom

als ik. W e hebben zoo samen heel wat gezellige uurtjes

gesleten. Ze raakten ten slotte aan elkander gehecht. Maar

zoo blijven kon het toch niet. Een minnend hart is met

een vis-a-vis niet tevreden. Er moest dus langzamerhand

van taktiek worden veranderd. W e overlegden samen en

't gevolg was, dat mijn vriend zijn bezoeken gaandeweg

verminderde en eindelijk heelemaal staakte.

Dat baarde natuurlijk verwondering. W a t moest ik zeg-

gen ? Ik mompelde eerst van drukke zaken en hij in den

beginne ook. Maar toen hij heel niet meer verscheen, liet

ik de waarheid zoo'n beetje doorschemeren. Ik vermoedde,

dat de vrouwenhater in de strikken der liefde gevangen was ge-

raakt, en dat zijn hart een groote verandering had ondergaan.

Het ouderpaar lachte g-eweldig, maar mijn nichtje Anna

Marie verbleekte. Ik zag haar handen beven. Ze werd op-

merkelijk stil. Een paar malen viel het mij op, wanneer er

over Victor werd gesproken, dat zij zich dan haastig ver-

wijderde. Ik vermoedde, dat ze geschreid had, wanneer ze

terugkeerde, al had ze haar best gedaan de sporen 'x'g

te wisschen. Ze klaagde erg over hoofdpijn. Ik dacht ech-

ter, dat de pijnlijke plek lager zat. Maar ik kon mij natuurlijk

vergissen.

Eens waren we heel alleen. Ze deed haar best me ferm

aan te zien, maar toch beefden hare lippen,' toen ze me

vroeg: „Moet Victor voor zijn nieuwe liefde noodzakelijk

zijn oude vrienden dan heelemaal verloochenen?"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1899

Studentenalmanak | 240 Pagina's

Studentenalmanak 1899 - pagina 174

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1899

Studentenalmanak | 240 Pagina's