GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1914 - pagina 187

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1914 - pagina 187

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

FARRAGO 177

„Nee, geen „Dreieck", dan is er niet geofferd. Geen band

meer. Tenminste niet na heden. En in 't bidden!...

„Hilde, ik ga 't probeeren!"

Terborg liep snel naar huis. Onderweg ging hij even bij

een reisbureau aan, kocht een Duitschen treingids, won inlichtingen

in over de gemakkelijkste reis naar Berlijn. Hij wou daar of in

Heidelberg een paar maanden gaan studeeren. Na zijn doctoraal,

nu vóór een enkle week, had hij den tijd wel. En anders, — anders

werd 't te moeilijk!"

Toen Terborg thuis kwam, lag er een briefje op zijn tafel,

't Was van Willem Vere:

Beste Jan.

Kom zoo gauw mogelijk eens bij me kijken, 'k heb nu

eindelijk geschilderd. Weken lang had 'k in stilte schetsjes ge-

maakt van Hilde bij de piano, 'k Moest en 't ging zoo heerlijk.

Eerst werkte 'k heel kalm, eiken dag wat, maar 'k kon dat

getreuzel niet aan. Nu heb 'k bijna de heele week geschilderd;

't is zoo heerlijk, zoo verrukkend mooi gelukt! De rest is minder,

'k Ben bij den dokter geweest; 't is erg achteruitgegaan, wat 'k

trouwens zelf wel merkte. Eenig, misschien nog mogelijk red-

middel is een lange kuur ergens in een buitenlandsche inrichting.

Weet je je vraag nog van die Juni-avond? 'k Heb 't toch

mis gehad, 't kon toch niet. Alles is nu uit. Hilde heb 'k afge-

schreven. Nu begrijp ik al der droomen meer en der sterke

triestigheid soms na onze reis. Ze was mijn kunst, ik kan haar

nooit geven wat der ziel vraagt, 'k Vind 't ellendig voor haar,

aan mij is toch niets meer gelegen. En 'k heb tenminste iets

werkelijks, 'k heb Hilde geschilderd."

Kom eens gauw, want 'k moet op reis.

Willem Vere.

»Da's de laatste illusie" zei Terborg.

Nov. 1913. IGNORO.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1914

Studentenalmanak | 236 Pagina's

Studentenalmanak 1914 - pagina 187

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1914

Studentenalmanak | 236 Pagina's