Studentenalmanak 1937 - pagina 110

uit concludeeren, dat deze verhouding in tweeder in-

stantie geheel bepaald wordt door het begrip: tact. Tact

in den zin van reverentie van de zijde van het Corps voor

het Instituut van den Academischen Senaat, in den zin

van het bewaren van den juisten afstand als organisatie

van jongeren en veelal minder ervarenen tegenover

„ouderen en overheden", fwelk gevoel van reverentie en

distantie, zal het goed zijn, geworteld is in den grond-

slag. Daartegenover staat dan echter ook weer, dat de

studenten, ook al maken zij bij tijd en wijle op sommigen

den indruk nog maar pubers te zijn, juist en alweer van-

wege dien grondslag en vanwege het feit, dat ouderen en

wijzeren het tweede lid van de verhouding vormen, van

dezen verwachten mogen, dat hun oordeel in een vaste

overtuiging zijn grond vindt, zoodat hun ja ook werke-

lijk ja is en hun neen neen; dat het middel van de tucht

bij hen in vertrouwde handen is en niet misbruikt wordt

als zinloos dreigement.

Werkelijk, eenheid van grondslag en wederzijdsche tact,

zij vormen den besten waarborg voor een goede verstand-

houding en wij kunnen niet anders dan dankbaar zijn

voor het feit, dat er zoo weinig statutair en reglementair

is vastgelegd, omdat er thans nimmer gewrongen con-

structies of interpretaties noodig zijn, wanneer het be-

treft de verhouding tusschen Academischen Senaat en

Corps te bepalen.

De tweede gebeurtenis van het afgeloopen jaar van

algemeene beteekenis, was er een, zooals ik reeds op-

merkte, van zuiver intern-reglementairen aard.

De eerste vraag daarbij was, of het den Senaat geoor-

loofd is, bij een geschil met een Corpscommissie zijn

meening bindend daaraan op te leggen, dan wel, of

alleen de Corpsvergadering daartoe het recht heeft. De

toenmalige Senaat was van oordeel, dat het het meest

in overeenstemming was met zijn taak als bestuurs-

lichaam, speciaal wanneer het spoedige afdoening van

Corpszaken betreft, aan den Senaat de uiteindelijke

beslissing te geven. Tot deze overtuiging kwam hij, en

106

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen