Studentenalmanak 1965 - pagina 44

meerden over het toneel na, Mak bracht voorbeelden van hun toneel-

praktijk aan het licht.

In de taalwetenschap bestreed Wille het positivistische en evolutionis-

tische standpunt, dat hij zag doorwerken in de strevingen die de „oude

spelling" van De Vries en Te Winkel ondermijnden en door hem fel

bestreden werden.

Tot 1947, toen zijn taak door de benoeming van een collega enigszins

verlicht werd, gaf Wille college in de literatuurgeschiedenis, literaire

theorie en aesthetica, algemene taalwetenschap, semantiek, historische

grammatica, 16e- en 17e-eeuws, Gotisch en Oudnoors. Tevens was hij

van 1927 tot 1949 bibliothecaris onzer universiteit en organiseerde

als zodanig de eerste grote opbouw en ordening van ons boeken-

bezit. alsmede het „bedrijf" der uitlening. Veel heeft hij gedaan voor

de Bilderdijkstudie en het Bilderdijkmuseum, dat door de initiatieven

van professor Goslinga en hem in de Vrije Universiteit plaatsruimte

kreeg.

De hechte vriendschap van beide laatstgenoemden dateert van hun stu-

dietijd aan de Leidsche academie. Daar kwam Wille na een voortref-

feüjke gymnasiale voorstudie die hem steeds alle, toenmalig gangbare,

prijzen „in de wacht deed slepen", en hij spande er aller verwachtingen

hoog door èn candidaats- èn doctorale studie met lof te voltooien.

Dat hij allerminst een afzijdig kamergeleerde wilde zijn, blijkt uit de

grote rol die hij evenals Goslinga speelde bij de stichting van S.S.R.-

Leiden, welks eerste voorzitter hij geweest is. Een getuigenis van dit

geestdriftig studentenleven leveren ook Wille's jeugdportretten die hem

„tekenen" als een energiek jongeman met warrige dichterlokken, zoals

op het groepsportret van S.C.R.E.D., gedateerd 9 november 1905 toen

hij geen bestuurslid meer was 2). Ook spreken daarvan Wille's nagelaten

documenten, o.a. een, zorgvuldig door hem bewaarde, geschreven „Wet

van de Leidsche afdeling der Unie „Hendrik de Cock" Opgericht 26

november 1901 onderde zinspreuk„Scientiae caput est reverentiaDei"^)

Zijn belangstelling voor een waarlijk christelijk studentenleven bleef be-

staan en uitte zich later meermalen, o.a. toen hij op 20 september 1934

als rector magnificus een schrijven, „persoonlijk en vertrouwelijk, niet

voor de pers", richtte aan de studenten van het eerste studiejaar: daarin

stelde hij vast dat de „ ontgroening" „gebonden (is) aan alle eischen

44

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen