GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1965 - pagina 284

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1965 - pagina 284

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

/

H. Ja. Hij woonde in Amsterdam op de Nieuwezijds Voorburgwal.

Hij had een kamer aan de achterkant en door een dakgoot kon je

de huizen van het Begijnhof bereiken. Daar zat hij vaak, 's zomers.

Het was er doodstil.

E. Net als hier?

H. Nee, niet zó stil. Hij heeft dit huis gekocht toen zijn vader over-

leed. Een enkele keer kwam ik hem nog wel eens tegen in de stad.

Je moet eens een weekend komen met je vrouw, zei hij dan.

E. Het is hier uitgestorven. Niets te zien. Niets te horen en een butler

waar je nauwelijks mee praten kunt. Hij probeert iets te zeggen,

en als het moeilijk gaat, grijnst hij wat. Soms maakt hij zijn zinnen

niet eens af. Hoe komt die Fred aan zo'n man? Hoe houdt hij het

hier uit, maanden, jaren lang?

H. Hij was altijd wat eenzelvig. Hij wist alle plaatsen in de stad waar

het stil was. Heel vreemd. Ik ging wel eens met hem mee de stad in.

Je liep midden in het lawaai. Dan ging hij een straatje in, of een

steegje en plotseling was het doodstil. Je hoorde niets. Dan was je

op een hofje of in een plantsoentje en je hoorde dat er in de stad

ook vogels zijn.

E. Toen je zei dat hij gevraagd had, of we kwamen, vond ik het

heerlijk: een weekend eruit, uit de drukte, uit het lawaai, uit het

gejacht. Overdag je baan, 's avonds de radio of de TV (pauze).

Je hoort niets.

H. (In zichzelf.) Aha, het aas. Hier. Zo, nu kan deze hele rij erop

mooi.

E. (In zichzelf.) De stilte ligt als een loden mantel om het huis. Toen

het regende, hoorde je de droppels op het dak van de serre. Nu is

het droog. Als je naar buiten kijkt, zie je alleen jezelf: Je eigen

gezicht, je eigen mond, je eigen ogen en je praat tegen je eigen

ogen omdat je er niet tegen kunt alleen de stilte te horen. (Voet-

stappen. Weer normaal:) Heb je 't uit?

H. Ja bijna, kijk, deze hierop, dan komt die vrij en dan deze zó. Zie

je wel? Het is rond. Ik heb niet gesmokkeld, dat wil zeggen niet erg

gesmokkeld. Soms lukt het wel, in één keer. Maar meestal moet je

smokkelen. (Pauze.) Het duurt lang, hè? Hoe laat is het eigenlijk?

E. Vijf over half negen.

H. Dat is nog vroeg. Ik had het idee dat het veel later was.

284

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1965

Studentenalmanak | 400 Pagina's

Studentenalmanak 1965 - pagina 284

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1965

Studentenalmanak | 400 Pagina's