Vrije Universiteitsblad 1946 - pagina 24

king tusschen de vergaderingen van 1933 en 1946 va't onmiskenbaar in het nadeel van 1946 uit, althans wat de opkomst en het . enthousiasme betreft. Toen een groote stroom van bezoekers en een bezieling die de ongezelligheid van een groote zaal in kunstlicht terstond deed vergeten. „Moet het roer ook omgegooid?", vraagt de heer Scheps in zijn „Kerknieuws" als hij handelt over minder, goed geslaagde vergaderingen in de laatste weken. Een volkomen gerechtvaardigde vraag die zeker overwogen moet worden. Dat de V.U. dagen niet als vroeger een stroom van menschen trokken zal allerlei oorzaken hebben en de organisatie en het programma zullen daarin ook zeker een woordje meespreken. De lessen van de practijk zullen we ook in dit opzicht hebben te verstaan en te behartigen.

Een uittreksel van dit referaat kunnen wij niet geven. Die het wenscht te bezitten, kan aan het V.U.-bureau tegen betaling van f 0.50 (op giro 6327) een exemplaar bestellen. Ook in het vak van de sterrenkunde komt in de uitgebreide wetenschap de heerlijkheid Gods uit. In de „Provinciale Kerkbode" van Utrecht, waarin dr. J. H. Becker > iets over de wetenschappelijke vergadering vertelt, schrijft hij naar aanleiding van dit referaat: We komen onder den indruk van de talrijkheid van het sterrenheir en van de onmetelijke afstanden in het heelal. Gelukkig dat ook Christen-geleerden hierin bezig zijn, die bij hun studie uitkomen bij Psalm 8: Als ik Uw hemel aanzie, het werk Uwer vingeren, de maan en de sterren, die Gij bereidt hebt; wat is de mensch, dat Gij zijner gedenkt, en de zoon des menschen, dat Gij hem bezoekt

Aan de bespreking op dit referaat werd deelgenomen door prof. dr. R. H. Woltjer, prof. dr. J. F. Koksma, prof. dr. L. V. d. Horst, dr. J. Verseveldt en dr. J. Schelhaas Hzn. In de middagvergadering van dien dag werd behandeld het gestencylde referaat van dr. J. H. Kroeze te Dokkum, over: ,,Iets over Ras Sjamra en het K(e)r(e)t-verhaal". (Voor drukken was geen gelegenheid meer). Een interessant referaat, hetwelk eveneens in druk zal verschijnen en aan het V.U.-bureau besteld kan worden, en waarover dr. Becker in zijn artikel het volgende aan zijn lezers verhaalt: Ras Sjamra is de naam van een plaats, een Kaap aan de kust van de Middellandsche Zee, in het Noorden van Syrië, ter hoogte van het eiland Cyprus. En nu gaat 't over opgravingen, die aldaar, gelijk op zooveel plaatsen in het Oude Oosten, verricht zijn. Wat is er al niet door opgravingen aan het licht gekomen! Allerlei steden, koningen, rijken zijn voor ons begonnen te leven, waarvan te voren soms niets of bijna niets bekend was. Heele brokWETENSCHAPPELIJKE SAMENKOMST. stukken geschiedenis liggen in den grond verborgen. Dat is, wat men wel noemt, Op Woensdagmorgen 10 Juli ving de „de leerschool van de spade", of„ der wetenschappelijke vergadering aan in eeuwen getuigenis". De spade, gebruikt het gebouw „Odeon" onder presidium bij het opgraven, bïengt zooveel aan het van profi dr. G. C. Berkouwer. Het was licht, en het getuigenis van Gods Woord gelukt om het referaat van prof. dr. G. is al zoo menigmaal bevestigd door het H. A. Grosheide F.W.zn. nog voor • de getuigenis van wat eeuwen in den grond lag te wachten op openbaarmaking.. vergadering in druk te doen verschijnen, Zoo was 't ook bij Ras Sjamra. Een zoodat de deelnemers zich hadden kunnen praepareeren. ,•>,";;,; man was daar eens bezig op het land ^ ; te werken. .Hij stootte met zijn schop „De Sterrenkunde als wetenschap'';^óo" ' op een groeten steen. Het bleek aldra, luidt de titel, kwam eerst aan de o^de. dat' die steen een onderaardschen gang

Of de V.U. dagen dan niet goed geslaagd zijn? Het zou zeker onjuist zijn het zóó te zeggen. Verschillende bezoekers hebben we ontmoet die hun dankbaarheid uitspraken voor wat in Zwolle geboden en genoten werd. Maar - en daar ligt het - bij allen komt er iets van teleurstelling en onbevredigdheid om den hoek, als zij er bij zeggen dat het toch zoo jammer is dat de zaal maar half vol was en als gevolg daarvan een zekere matheid en stijfheid moest worden geconstateerd. De leege stoelen spraken hun woord mee en dat woord schaadt altijd. Het was, daarin behoeven we geen tegenspraak te vreezen, alles best. De sprekers hadden hun beste beentje voor gezet en wisten .man voor man, de vergadering van begin tot het einde te boeien. Een breed verslag geven, gaat niet. We moeten volstaan met een zeer verkorte weergave van de toch al korte verslagen.

8

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen