Vrije Universiteitsblad 1950 - pagina 24

pletiefonds waaruit ouders gesteund werden, die zonder dat niet in staat waren, christelijk onderwijs aan hun kinderen te doen geven. {Ook in herinneringen van dezen aard staat de briefschrijver niet alleen.) Mijn Vader — ik citeer nog steeds — leefde van harte mee in den strijd der geesten. Vóór zijn trouwen {maar los daarvan natuurlijk) kocht en las hij Kuyper's toelichting op het program der Antirevolutionaire partij. Ook enkele werken van Kuyper op theologisch terrein werkte hij door. Z^lfs Oosterzee's dogmatiek ontbrak in zijn boekenkast niet. Maar vooral kocht en las hij Bilderdijk's gedichten. Daar dweepte hij mee. • ^ En nu zie je, Amice, weer eens de betekenis van de opvoeding. Wat een invloed hebben een Vader en een Moeder op het leven en de levenshouding van hun kinderen. De zoon citeert vandaag nog uit de verzen die zijn Vader voor ongeveer een halve eeuw voor zijn kroost heeft gelezen en er zit in heel de brief nu nog iets van de felheid en de strijdlust, die Bilderdijk kenmerkte. De schrijver noemt Bilderdijk de Simson, die voor Israël voortrad, die de moed had alléén te staan en aan het ongeloof toezong: 'Gebroedsels, wij staan pal. Bazuint Uw zege door de lucht. Wij zijn gewapend met de vuurvlam'. 'A: Heb zo'n vermoeden Amice, dat jij ook wel eens met iets van heimwee terugdenkt aan de tijd van vroeger, toen de christenbelijders vooral in den aanval waren tegen het ongeloof. Toen was er meer het bestrijden van den gezamenlijken vijand en minder het vitten op en het verketteren van elkaar. We zijn nu, naar mij voorkomt, wel wat erg zoetsappig geworden in den strijd naar buiten en laten het maar liefst geheel en 'alleen over aan de voormannen op de moeilijke posten, die daar zeker wel heel vaak het gevoel moeten hebben van alleen te staan in hun zware kamp. Maar nu die verontwaardiging. Als ik nu, zegt mijn briefschrijver, de cijfers uit het artikel 'Het offer nog nodig ?' lees, dan vaart er ook iets van Vader's en Bilderdijk's toorr in mij. Behandelt het 'denkend deel der natie' ons nog zo? Is er nog zo weinig gelijkstelling op het gebied van het Hoger Onderwijs? Hebben wij dan geen Bilderdijk, geen Simson meer die in al zijn kracht voor ons strijdt? Je hoeft het met den schrijver nog niet eens te zijn om te kunnen waarderen dat hij de vonken er af doet springen. Ik geloof dat hij het niet goed ziet. In het V. U. blad is meermalen gezegd en het mag nog wel eens herhaald, dat niemand van ons het begerenswaard zou vinden om voor de Vrije Universiteit financiële gelijkstelling met de Rijksuniversiteiten te hebben. Het feit, dat de Vrije Universiteit op de offervaardigheid van ons volk aangewezen is en blijft, lijkt mij juist zéér belangrijk. We zouden niet graag van onze professoren en lectoren, onze assistenten en beambten, rijksambtenaren zien worden. Jj' En we zouden niet graag onze eigen universiteit zien worden een universiteit onder de andere universiteiten. We willen juist graag haar blijven zien en verzorgen als van ons, de universiteit waaraan met zorg en moeite is gebouwd en wordt gebouwd, waarvoor we bidden en werken, zonder inmenging van anderen, waarvan we mogen 2780

verwachten onze eigen mensen, gevormd en onderwezen naar de aloude beginselen uit Gods Woord. Dat betekent, natuurlijk, inspanning. Maar, Amice, dat is niet alleen niet erg, maar dat is ook een zegen. Als je voor een ideaal niet behoeft te strijden, er geen offers voor hoeft te brengen, is het geen ideaal meer, dat hebben we op allerlei wijze al lang geleerd. Daarom, dankbaar voor de belangstelling en voor de brief, deel ik toch nog niet de verontwaardiging van den schrijver. 'Ons volk wil wel, maar kan soms niet alles wat het wel wil', zegt deze vriend en we zijn het daar allen van harte mee eens. Maar hier wordt niet het onmogelijke gevraagd, daar zijn we ook allen wel van overtuigd. Hier wordt alleen gevraagd, van mannen en vrouwen, van ouderen en jongeren tot de kinderen toe, dat zij allen zich zullen opmaken tot een krachtsinspanning die, als we er vóór staan, grootjn zwaar schijnt, maar die ons, als het doel bereikt is, met verbazing zal doen vragen: ^ijn we er nu al? Je bent dat toch met me eens. Amice? Als we het werkelijk samen doen, en onder biddend opzien tot God, zal blijken waartoe we in ^ijn kracht in staat zijn. Ik zou uit de brief nog veel kunnen aanhalen. Misschien gebeurt het bij gelegenheid nog wel eens. Voor ditmaal laten we het hier maar bij. Met een haftelijken groet, je Ad

Hollandsche Sociëteit van L e v e n s v e r z e k e r i n g e n ' N.V,

A ^1807 Directie:

Prof. Dr. M. van Haaften Mr. P. A. Voute Mr. H. H. SiUevis Smitt Chef van Organisatie:

Mf.J.C.Tupker giiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiijiiiiiis

i Een polis van 's werelds OUDSTE | I zelfstandige I Levensverzikempmaaudtapfij

| |

I een waarhora voor de toekomst | aiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiis

Studieverzekering Gezinsverzorging Pensioenverzekering Collectieve Personeelverzekering Hoofdkantoor:

H e r e n g r a c h t 475 - A m s t e r d a m (C) Telefoon 49100 Bijkantoren door geheel Nederland

Drukkerijen vh EUerman Harms nv - Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen