GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Vrije Universiteitsblad 1960 - pagina 177

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vrije Universiteitsblad 1960 - pagina 177

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

een bepaalde tijd, öf oefent op deze tijd direct of indirect zijn invloed uit. De V.U. is geboren uit de nationale nood van 80 jaar geleden. Men leefde toen in de verkilling van het rationalisme; de secularisatie nam hand over hand toe. Aan de relatie tussen geloof en wetenschap werd nauwelijks aandacht geschonken. Zij bestond voor de toenmalige wetenschapsbeoefenaren eenvoudig niet. In een profetische roeping en met priesterlijke erbarming bewogen over de toekomst van ons volk hebben Dr. Kuyper en de zijnen de V.U. gesticht. W i e de betekenis van de V.U. voor het leven wil doorgronden, dient zich van dit uitgangspunt steeds bewust te zijn. Ook thans verkeert heel de wereld in nood, materieel zowel als geestelijk. E r is een nu al jaren voortdurende koude oorlog aan de gang, die een permanente dreiging tot een wereldverwoestende wezenlijke oorlog inhoudt. De wereld is vol van honger en ellende, van tyrannie en angst. Dit alles hangt samen met de geestelijke achtergronden waaruit de volken leven. Men zoekt uitkomst bij communisme en nihilisme, bij fatalisme of op zijn best bij humanisme. Er is niet alleen een onderlinge afhankelijkheid der internationale samenleving in economisch, maar ook in geestelijk opzicht. Wij staan met onze V.U. midden in de draaikolk van deze tijd. De vraag is: hebben wij als calvinistische wetenschapsbeoefenaren aan deze wereld in nood iets te zeggen. En zo ja, welke is onze boodschap en hoe brengen wij die ? De V.U. heeft in deze tijd een wereldwijde roeping. Nog altijd kan er een dynamische kracht uitgaan van het reformatorisch christendom. Het kan richtinggevend zijn voor het leven der volken. Natuurlijk is het ook mogelijk, dat van enkele individuele wetenschapsmensen in dezen een invloed ten goede uitgaat. Doch het ligt voor de hand dat samenwerking tussen een groep van gelijkgezinden, verbonden aan een universiteit, die uitdrukkelijk een christelijk

Uit alle streken van het land kwamen de spaarsters naar Deventer om haar jaarvergadering te houden.

reformatorisch karakter draagt, deze invloed sterker accentueert en beter tot zijn recht doet komen. O p het gebied der wetenschap wordt nu eenmaal aan de universiteit het gevecht der stoottroepen geleverd. Het is voor ons altijd weer de vraag, of de mens in zijn waanwijsheid eigen wegen zal zoeken of dat hij zal luisteren naar Gods gebod en buigen voor Gods W o o r d . Nergens is het duidelijker dan op internationaal terrein, dat alle menselijke wegen zijn doodgelopen. Wij zullen meer dan ooit tot de wereld moeten komen met het heilig Evangelie, dat richting geeft ook aan ons wetenschappelijk werk. Het christelijk geloof dient ons een richtsnoer te zijn bij het zoeken naar en het worstelen om de waarheid. Het geeft ons bezieling tot de moeizame arbeid. Dit geloof verbindt de vrouwen, die de V.U. steunen met hen, die aan haar direct mogen arbeiden. Het is een gezamenlijke taak, waarvoor wij staan en die van allen een warme tinteling van liefde en toewijding vraagt, maar die ons ook stemt tot een diepe dankbaarheid om ons geroepen zijn. De kritiek op de V.U. behoren wij ernstig te nemen, omdat zij er ons steeds weer toe dringt ons rekenschap te geven van de kern van haar bestaan. Maar wij wijzen deze kritiek af voor zover zij twijfel oproept aan het bestaansrecht van de V.U. Dit bestaansrecht is niet allereerst gegrond in haar steeds toenemende bloei en uitbreiding, maar in de getrouwheid waarmee wij allen aan haar innerlijk wezen vasthouden. De apostel Paulus spreekt in Romeinen 14 : 17 over rechtvaardigheid, vrede en blijdschap door de Heilige Geest. Het is om de leiding van die Geest, dat aan de V.U. wordt gebeden en waarvan allen, die daaraan meewerken, zich afhankelijk weten. U w gebed stemme in met het onze, opdat wij in nauwe verbondenheid tezamen de grootste taak van verwezenlijking der door Paulus genoemde idealen naar ons vermogen mogen trachten te vervullen. Het „omnia restaurare in Christo" (alles in Christus herstellen) zij ook in de wetenschapsbeoefening het hoogste doel. Gesina H. J. van der Molen 3121

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1960

VU-Blad | 252 Pagina's

Vrije Universiteitsblad 1960 - pagina 177

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1960

VU-Blad | 252 Pagina's