Vrije Universiteitsblad 1965 - pagina 95

verslag over 1964 van de vereniging voor hoger onderwijs op gereformeerden grondslag INLEIDING Bij de samenstelling van het jaarverslag der Vereniging valt het steeds weer op, dat juist aangaande die dingen, die bepalend zijn voor het welwezen der V e r e n i ging en in het bijzonder van de V r i j e Universiteit, namelijk de ongestoorde voortgang van onderwijs en onderzoek, slechts weinig sprekende mededelingen gedaan kunnen worden. G r o t e toewijding en activiteit van wetenschappelijk en ander personeel evenals van de medestanders in den lande was echter nodig om deze voortgang te verzekeren. A l moet dan ook juist op dit kardinale punt met een simpele constatering, zonder memorering van spectaculaire gebeurtenissen, volstaan worden, het is een constatering die met grote dankbaarheid gepaard gaat, bovenal jegens Hem die voor dit alles de mogelijkheden heett willen schenken en de genegenheid om in allerlei werk de zaak van Vereniging en Universiteit te dienen. Uit het vorenstaande volgt, dat de verslaggeving zich voornamelijk beperkt tot het memoreren van de personele, materiële en financiële gegevens; gegevens die, ook al betreffen zij meer de uitwendige dingen, toch gewichtig genoeg zijn om er in het jaarverslag bij stil te staan. Met al deze dingen hebben de besturende colleges zich ook in het verslagjaar veelvuldig en diepgaand moeten bezighouden. Doch dit niet alleen en in volgorde van gewicht ook niet in de eerste plaats. O o k de vraag naar en de zorg voor het principiële gehalte van het aan de V r i j e Universiteit gegeven onderwijs en verrichte onderzoek hebben de voortdurende aandacht der colleges gehad. De vraagstukken rondom het karakter der reformatorische wetenschapsbeoefening, aangaande de beginselen vanuit welke deze wetenschapsbeoefening gevoed wordt en de formulering van die beginselen, gaven de besturende colleges aanleiding een commissie in te stellen, bestaande uit enkele directeuren en curatoren en een aantal leden van de senaat, welke commissie deze vraagstukken in studie heeft genomen. De taak aan deze commissie opgedragen is moeilijk en omvangrijk; w i l zij haar arbeid tot een goed einde brengen, dan zal dit van haar leden een zeker niet geringe inspanning vergen. O n d e r hen die in het jaar 1964 door de dood werden weggenomen, waren er verschillenden, die veel voor Vereniging en Universiteit hebben betekend. Met eerbied herdenken directeuren ook op deze plaats Mr. J. V e r d a m , die circa 30 jaar de Universiteit als curator heeft gediend en in 1963 als zodanig was afgetreden. Voorts de hoogleraren dr. J. F. Koksma en dr.

J. H. Bavinck. Professor Koksma was gewoon hoogleraar in de faculteit der wiskunde en natuurwetenschappen voor het onderwijs in de wiskunde. Hij was sedert 1930 en dus vrijwel vanaf de oprichting dezer faculteit aan de Universiteit verbonden. Professor Bavinck was vanaf 1939 eerst als buitengewoon hoogleraar en sedert 1954 als gewoon hoogleraar, laatstelijk voor de ambtelijke vakken en de theorie der zending, aan de theologische faculteit verbonden. Het einde van hun aardse taak kwam ook voor de emeritl-hoogleraren dr. J. W i l l e en dr. H. Schreuder. Professor W i l l e was van 1918 tot 1925 als lector en sedertdien tot 1952 als gewoon hoogleraar voor de Nederlandse taal- en letterkunde werkzaam in de faculteit der letteren. Professor Schreuder doceerde in deze faculteit van 1954 tot 1963 de Engelse taaien letterkunde. Met volledige overgave hebben zij allen de Universiteit met hun beste krachten gediend. De snelle toename van het aantal studenten zette zich ook in 1964 onverminderd voort. Bij de aanvang van het cursusjaar 1 9 6 4 - 1 9 6 5 lieten zich 875 studenten voor de eerste maal inschrijven, terwijl het totaal aantal studentan de 4400 overschreed. Verheugend was, dat ook een verdere uitbreiding van het personeel — zowel wetenschappelijk als niet-wetenschappelijk — kon worden gerealiseerd, al kon deze uitbreiding door de beperkte financiële mogelijkheden niet overal gelijke tred houden met de toename van het aantal studenten en was het om diezelfde reden ook niet mogelijk om tot een zodanige personeelsbezetting ie komen als voor een op zichzelf wenselijke uitbouw van het wetenschappelijk onderzoek nodig zou zijn. Door het geheel of gedeeltelijk gereedkomen van in aanbouw zijnde gebouwen werden voor verschillende faculteiten nieuwe perspectieven geopend; onder het hoofd „ g e b o u w e n " w o r d t hierop nog teruggekomen. Met name worde hier reeds genoemd de ingebruikneming van een gedeelte van het Academisch Ziekenhuis op 2 november 1964, waarmede een belangrijke mijlpaal in het bestaan van de medische faculteit w e r d bereikt. V i n d t de stichting van een academisch ziekenhuis haar grond in de behoeften van het wetenschappelijk geneeskundig onderwijs en onderzoek, dit moge niet verhinderen dat ten volle bewaarheid wordt de zinspreuk waarmede het ziekenhuis w e r d gesierd „ M e d i c i n a Misericordiae Ministra", de geneeskunst is de dienares der barmhartigheid. O p voorstel van de senaat besloten directeuren met Ingang van de cursus 1965 —

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen