Vrije Universiteitsblad 1970 - pagina 12

maéMéUne mensen

Over democratisering wordt en werd in en buiten de Vrije Universiteit \ee\ gedebatteerd, en in een van de korte opstelletjes, waarin op ons verzoek vertegenwoordigers van geledingen van universiteit en Vereniging hun mening gtxen over onder andere democratisering, staan in dit verband de bijna dichterlijke woorden: Machteloze mensen... We geven het onmiddellijk toe, we hebben deze woorden eruit gepikt en uit hun verband gehaald om de belangstelling voor de verhalen hieronder te prikkelen. De zaak zit als volgt in elkaar. Gelijk in dit V.U.-blad niet onduidelijk meegedeeld wordt, hebben we straks, op de I4e februari, een extra Algemene Vergadering van de Vereniging \'Oor wetenschappelijk onderwijs op gereformeerde grond-

wetenschappeliih corps

slag, waarvan de Vrije Universiteit uitgaat. Huiselijker gezegd: de tweede V.U.-dag is op komst. Gelet de punten die op deze bijeenkomst aan de orde komen, hebben wij aan twintig mensen, respectievelijk vijf van de wetenschappelijke staf, vijf studenten, vijf leden van de besturende colleges en vijf personen uit de Vereniging, vragen gesteld. Déze vier vragen: wat vindt u van de student?, van de democratisering?, van de grondslag van de V.U. ?, van onze maatschappij ? en van de verhouding tussen de V.U. en de Vereniging? Uit elke groep van vijf kreeg ieder één van deze vragen te beantwoorden. Vijf maal vier is twintig en men treft hier dus twintig antwoorden aan. De mensen die aan deze ,,mini-enquête" hebben meegedaan.

studenten

blijven anoniem. Niet omdat zij benauwd zijn voor hun mening uit te komen (integendeel, mogen we wel zeggen, en je hebt alle kans dat op 14 februari iemand in de nieuwe jaarbeursruimten uitroept: zoals ik al in het V.U.-blad heb opgemerkt...!), maar om te voorkomen dat van tevoren al bepaalde mensen aan bepaalde visies vastgeprikt zouden worden, hetgeen de komende discussie zou kunnen vertroebelen. Bovendien is dit enquêtetje te klein en ook te lukraak dan dat gepraat zou kunnen worden van representatieve geluiden voor de verschillende ,,geledingen". Meer dan een, naar we dachten, prettige handreiking voor het debat op 14 februari pretenderen we niet te geven. Hier komen ,,de twintig":

besturende colleges

leden vereniging

STVDEf^T

Mondige jonge mensen, die niet alleen gedurende een periode van 5 7 jaar aan een universiteit of hogeschool zich voorbereiden op het bekleden van een maatschappelijke betrekking, waarvoor een wetenschappelijke opleiding vereist is of dienstig kan zijn, maar die ook - naar mag worden verwacht - samen met ouderen vanuit een (christelijk) maatschappelijk verantwoordelijkheidsbesef, aandacht geven aan bestudering en zo mogelijk eliminering van vraagstukken die realisering van een wereld waarin gerechtigheid en liefde w o nen, in de w e g staan.

Een intellectueel werker met revolutionaire instelling en ideeën.

Een student is iemand die na het volgen van de daartoe vereiste vooropleiding, zich door middel van studie aan een instelling voor wetenschappelijk of hoger beroepsonderwijs, intellectueel, geestelijk en maatschappelijk verder ontwikkelt. Daarbij kan de studie gericht zijn zowel op een brede algemene ontwikkeling als op de voorbereiding voor een bepaald beroep of op een verdieping van wetenschappelijke kennis en inzicht.

Hoe je het ook wendt of keert; de student is de essentie van de universiteit. Je kunt van die stelling natuurlijk van alles zeggen en er hele verhalen aan toevoegen. Bijvoorbeeld: je zou kunnen opmerken, dat , , d e " student van zijn positie weleens een wat èl te ongenuanceerd gebruik maakt. Maar laten w e er van blijven uitgaan dat zijn handelen — hoewel niet vrij van jeugdige overmoed — voortkomt uit beslist positieve bedoelingen. Eén ding moet hij vaak nog leren: luisteren. Maar dat moeten ook heel veel nietstudenten zich (nog) eigen maken.

RELATIE V.U. EN VERENIGING

Een, voor het normale budget te kostbaar, onderzoek naar een sluipende tropische ziekte. Een landelijke discussie over de invloed van de wetenschap op ons leven. Het samenwerken met universiteiten in ontwikkelingslanden. Enzovoort. Dat kan allemaal, als de V . U . creatief concrete projecten uitwerkt. A l s de mensen achter de V . U . blijven geven (liefst meer). Dat loopt uit op een constructieve discussie over projecten en de achtergronden daarvan. Dat stelt steunverleners en universiteiten in staat duidelijk te maken, wat zij bedoelen met ,,christelijke wetenschapsbeoefening."

Aan de huidige relatie V.U.-Vereniging zit zowel een positieve als een negatieve kant. Negatief omdat de Vereniging de interne structuur vaststelt (d.m.v. directeuren) zonder dat de universiteit hier invloed op kan uitoefenen. Positief omdat door de Vereniging de universiteit niet losstaat van de maatschappij. In de toekomst zal het contact tussen universiteit en de Vereniging d.m.v. discussies, kernavonden etc. nauwer moeten worden. Als deze dialoog niet wordt gevoerd, zal de universiteit buiteti de maatschappij komen te staan, wat funest is voor de dienende functie, die een universiteit op christelijke grondslag dient te hebben.

Relatie Vrije Universiteit en VerenigingDeze volgorde is juist: het gaat om de universiteit! Lang was zij aangewezen op de offervaardigheid van de leden. Dank(l) zij de nieuwe subsidieregeling bestaat deze afhankelijkheid niet meer. Maar de relatie blijft. Het gaat nog om een universiteit, waar gewerkt wordt in het geloof, dat G o d de verblijfplaats van de wijsheid kent. A l s Bondgenoot wil Hij ons die plaats bekend maken. En dus gaat het om een Vereniging die vanuit ditzelfde geloof de verantwoordelijkheid voor de V . U . blijft dragen. Dat vraagt een hechte organisatie. Daarvoor is één vergadering per jaar niet voldoende. Vereniging en universiteit zullen vaker en in kleinere groepen bijeen moeten komen. Het vraagt ook een grote offervaardigheid. Want voor deze bijzondere universiteit ontdekt het geloof altijd bijzondere taken. De universiteit moet van haar kant er geen twijfel over laten bestaan, dat het haar gaat in onderzoek en onderwijs om die Wijsheid, die gevonden wordt bij het licht van het W o o r d .

De relatie van de V . U . en een vereniging is ontstaan toen het „ v r i j e " en bijzondere karakter van onze universiteit het nodig maakte, dat de ,,Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerden grondslag" deze school voor wetenschappelijk onderwijs oprichtte en instandhield. Deze relatie moet blijven bestaan, want ten diepste vraagt dat „ v r i j e " en dat bijzondere karakter van onze universiteit om de gemeenschap met hen, die dezelfde beginselen belijden als de universiteit. Die relatie bestond in het gebed, het meeleven, de financiële steun. Die relatie brengt nu vooral mee, naast gebed en meeleven, het bevorderen van de belangstelling in de arbeid van de V . U . én het ons verantwoordeiijk weten als leden van de Vereniging voor die universiteit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen