Vrije Universiteitsblad 1971 - pagina 88

ten we eens bij de VU vragen! Want het hervormd en het gereformeerd sociologisch instituut bestaan niet meer en ook dat van het convent van christelijke sociale organisaties is opgeheven, omdat de snel toenemende salariskosten niet konden worden goedgemaakt door de vergoeding welke voor de onderzoekingen betaald werden (de opdrachtgevers waren eenvoudig niet in staat de kostprijs te betalen). Op vragen om een onderzoek, dat uitsluitend een praktisch doel dient, moet de VU néé zeggen. Alleen al omdat haar wetenschappelijk instituut daarop niet is ingericht. Toch weet de VU dat zulke onderzoekingen — naar een mogelijke herstructurering van de kerk, naar de plaats van een christelijke organisatie e.d. — van veel belang zijn. Vandaar de wens om te komen tot de oprichting van een instituut voor toegepast sociaal onderzoek. Dit instituut zou een personele unie kunnen aangaan met het sociaalwetenschappelijk instituut, maar er zullen ook medewerkers moeten worden aangesteld op kosten van de VU-Vereniging, wil het op te richten instituut kunnen functioneren. Natuurlijk zullen de opdrachtgevers zoveel mogelijk de kosten van onderzoek (dus ook de salariskosten van medewerkers) moeten betalen, maar de Vereniging zou dan garant moeten staan voor de salarissen. En deze ,,bijzondere taak" brengt mee dat de VU niet meer néé hoeft te zeggen als er verzoeken komen om dingen te onderzoeken die voor kerk, staat en maatschappij (alle drie!) van gewicht zijn.

Jaarboek in het Engels Een visitekaartje in de internationale wetenschappelijke wereld: zó zou men het jaarboek van de Vrije Universiteit kunnen noemen, dat op de verlanglijst van de werkgroep ,,bij zondere taken" staat. De gedachten gaan uit naar een jaarlijkse bundeling van de beste artikelen, redevoeringen en andere, kleinere publikaties uit de VU-kring, allemaal in het Engels vertaald. Het ,,beste" wil zeggen: dat wat uitspringt uit wat in de periode van een (academisch) jaar is gepubliceerd of ook alleen 1 2

Vl'-BLAD

(nog) maar is uitgetypt en waarin ook op een of andere manier tot uitdrukking komt wat de VU wenst te zijn: een christelijke universiteit. Een dergelijk jaarboek kan er toe bijdragen dat het gezicht van de Vrije Universiteit duidelijker omtrekken krijgt en het kan voorts de relaties met buitenlandse universiteiten ten goede komen.

ting ƒ 6.000,— zullen bedragen. Daar gebleken is dat Satya Watjana wel beschikt over docenten Engels en Nederlands maar nog niet over in deze nieuwe methode getrainde docenten, heeft Satya Watjana ons verzocht om ook hierin de helpende hand te bieden.

Studentenpredikanten Christelijk instituut De bijzondere taken van de VU behoeven niet a priori in één bepaalde hoek te zitten, maar duidelijk is wel dat speciaal het werk van de commissie buitenlandse betrekkingen onder deze noemer te vangen is: deze commissie met name ervaart het belang en de omvang van de bijzondere taken. De lijst met projecten is (dan ook) lang. Het bekende christelijk instituut voor zuidelijk Afrika van dominee Beyers Naudé staat ook op de lijst. Dank zij de VU komen er beurzen voor bantoe-dominees, die via schriftelijke cursussen bijgeschoold worden en een speciale, grote gift dient om de bibliotheek van het instituut behoorlijk uit te breiden.

Talenpracticum Nóg een project waarvoor de commissie buitenlandse betrekkingen aandacht vraagt: hulp aan de christelijke universiteit Satya Watjana te Salatiga in Indonesië. Ter toelichting meldt de commissie o.a. het volgende: Reeds sedert meer dan een jaar zijn wij in correspondentie met Satya Watjana over assistentie van de VU bij de inrichting van een talenpracticum voor de Nederlandse en Engelse taal. Ook tijdens het verblijf van prof. Notohamidjojo is over deze zaak overleg gepleegd. De technische begeleiding van het project berust bij drs. J. F. Matter, hoofd van de afdeling toegepaste taalwetenschap van de faculteit der letteren. Op grond van de verkregen inlichtingen heeft de heer Matter Satya Watjana thans geadviseerd tot aanschaf van een talenpracticum Elektron A AC, voorlopig met 14 cabines. De aanschaffingskosten hiervan bedragen omstreeks ƒ 25.500,— exclusief transportkosten, die naar schat-

Eén van de punten die altijd al genoemd zijn als het ging om bijzondere taken van de VU aan te wijzen, is het studentenpastoraat. Van de drie gereformeerde studentenpredikanten, die aan onze universiteit werken, of liever: van de kosten die deze drie meebrengen, neemt de VU 2/3 voor haar rekening. Dat in dit opzicht bepaald niet van luxe sprake is kan blijken uit het feit dat een vierde studentenpredikant dringend gewenst wordt. Dan immers zou aan elke aankomende jaargang van studenten een ,,eigen" predikant toegewezen kunnen worden. De studentendominee moet liever niet het volgend jaar wéér een eerste jaar voor zijn rekening krijgen, dat is bij de huidige ,,aanvoer" van studenten, die nog stijgende is (nu: zeshonderd) teveel, de predikant zal immers daarnaast nog een 5e, 6e, 7e of 8e jaar onder zijn pastorale hoede hebben.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen