VU Magazine 1973 - pagina 255

m

magazine

Palestijnen officieel de Jordaanse, Koweitse of Libanese nationaliteit bezitten, was het beter te spreken van acties beraamd, en in het geval van München ook uitgevoerd, door Palestijnen.

Aandacht Dit nu was juist ook één der oogmerken van Zwarte September; het onder de aandacht van de wereldopinie brengen van de Palestijnse zaak (naast het benadrukken van hun positie t.o.v. Israël en binnen de Arabische Wereld). Dit beoogde ook het PFLP met zijn tactiek van vliegtuigkapingen. Enerzijds het kapen als strijdmiddel tegen 'dat deel van Israël dat onder water zit' (bedoeld worden bindingen met het imperialisme, waarbij Israël dan 'de top van de ijsberg' vormt), anderzijds het bewust stimuleren van het gebruik van de term 'Palestijnen' in de westerse pers. Daarbij doet het er voor George Habash c.s. niet toe of dit nu in positieve dan wel negatieve zin geschiedt. 'De naam van de Palestijnen kan niet veel slechter worden dan deze nu al is. 'Zo'n uitspraak is typerend voor de huidige perceptie van vele Palestijnen van hun eigen positie, die zij zien als: met de rug tegen de muur - in de steek gelaten door het Westen èn de Arabische regeringen. Vanuit die houding grijpen enkelen, passief gesteund door velen, naar het wapen bij uitstek voor de zwakke: terreur.

Wie zijn ze? Palestijnen kan men misschien het beste definiëren als die Arabieren die geboren zijn in het vroegere Palestina, dit gebied hebben bewoond, of geboren zijn uit Palestijnse ouders buiten Palestina. Zij worden in dit verband dus niet gedefinieerd naar hun eventuele huidige officiële nationaliteit. Wanneer wij bovenstaande omschrijving nader uitwerken komen wij tot de volgende onderverdeling: 1. Palestijnen die nooit uit hun dorpen en steden zijn weggegaan en in door Israël bezet gebied leven, zoals op de West Bank. 2. Palestijnen die gedurende de oorlogen van 1948 en 1967 zijn gevlucht en in de diaspora erin zijn geslaagd zich te integreren in diverse Arabische, alsmede westerse landen, zoals Duitsland en de Verenigde Staten. 3. Palestijnen die daar niet in zijn geslaagd en als réfugiés leven in vluchtelingenkampen in Jordanië, Syrië en Libanon en waarvan een deel sinds de juni-oorlog in kampen woont in de Gazastrook. Het onderstaande staatje geeft een nader overzicht van de spreiding van de Palestijnse populatie in de diaspora:

De Israëlitische minister van defensie Dayan (links) bezoekt soldaten in de frontlijn op de hoogvlakte van Golan bij de grens met Syrië (april 1970).

Trans-Jordanië West Bank Gaza Israël Libanon Syrië Koeweit Egypte Irak De Golflanden Lybië Saoedi Arable Verenigde Staten Latijns-Amerika West-Duitsland Totaal

900.000 670.000 364.000 340.000 240.000 155.000 140.000 33.000 14.000 15.000 5.000 20.000 7.000 5.000 15.000 2.923.000

Ondanks deze spreiding over een groot aantal landen en het gemis van een eigen territoir, beschikt de overgrote meerderheid der Palestijnen over een sterk besef van gemeenschappelijke identiteit, en ondanks de doorstane ontberingen en het verstrijken der jaren hebben zij nog steeds een sterke binding met Palestina. Het is een identiteit die zij zichzelf hebben toegekend. Verschillende factoren hebben bijgedragen tot dit identiteitsbesef en gevoel van verbondenheid. De belangrijkste zijn wel hun gemeenschappelijke plaats van herkomst. Voorts bleek zowel in economisch als in sociaal opzicht het absorberen van grote aantallen vluchtelingen door de Arabische gastlanden op grote moeilijkheden te stuiten.

Rapport Deze onderontwikkelde landen, die zelf met

grote economische problemen worstelen, en waar de werkloosheid onder de eigen bevolking al zeer groot is, bleken over het algemeen niet in staat op grote schaal werk te verschaffen aan Palestijnse vluchtelingen, laat staan ze te integreren in hun maatschappij. Dat wilden de Palestijnse vluchtelingen trouwens over het algemeen zelf ook niet. 'Onder de vluchtelingen heeft zich een mentaliteit ontwikkeld, die assimilatie in Arabische landen als een daad van disloyaliteit stigmatiseerde. ' In 1964 deed een team van het Institute for the Study of Peace in Noorwegen een onderzoek naar de situatie in de Gazastrook. Het concludeerde in zijn rapport 'dat het moeilijk is zich een sociale groep voor te stellen met een dermate homogene perceptie en waardering van het verleden en het heden als de vluchtelingen in de Gazastrook'. Het onderzoekteam merkte verder op, dat er onder de vluchtelingen de tendens bestond pogingen tot verbeteringen van de woonsituatie te kleineren. Zij wilden hun verblijven in geen geval kenschetsen als permanent. Ook prefereerden ze kortlopende arbeidscontracten in Arabische landen. De vluchtelingen begonnen zichzelf 'returnees'{èCidün) te noemen in plaats van 'réfugiés'. Het feit dat een grote groep der Palestijnen en masse in kampen woonde, droeg dus ook bij tot het bewaren van een sterke groepsidentiteit. Tot slot willen wij nog een enigszins curieuze factor noemen: de invloed die uitging van het zionistische voorbeeld. A conflict is a competitive situation' en heeft er de schijn van dat de Palestijnen wat betreft hun verbondenheid niet willen onderdoen voor de 43

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen