VU Magazine 1975 - pagina 197

/i.

'"•"^^'5^^^-

over dit onderwerp werd reeds geïllustreerd met de tekening van een monsterlijk wezen, waarin weinig 'menselijks' meer was te herkennen. Product van een mislukt experiment in de toekomst dat beoogde mooiere mensen te maken? Wie zich de behoefte van de mens aan 'schoonheid' realiseert (reclame) huivert bij de gedachte aan louter commercieel opereren op dit terrein. Van de grote ontdekkingen is steeds gebleken dat ze zowel een zegen als een bedreiging konden inhouden. De vuistbijl, pijl en boog, bouwkunst, de romeinse orde, buskruit, dynamiet, de motor en de atoomkracht, van dat alles kon gezegd worden wat opgemerkt werd over de boekdrukkunst: 'n stap ter hemel en ter hel. En de ervaring leert, dat de mens bij nieuwe vindingen de route naar het geluk niet steeds meteen wist te vinden, doch zich soms deerlijk in de weg vergiste. Hoopgevend is dat de moleculair biologen in een vroeg stadium de aandacht van het publiek vragen voor wat ze aan het doen zijn en de publieke discussie niet schuwen. Actueel Actueel is de discussie over genetische procedures, die op 't ogenblik al in gebruik zijn. Men kan - door onderzoek van het vruchtwater - ver voor de geboorte van een kind al nagaan of het al of niet geestelijk of lichamelijk mismaakt zal zijn. Moet de zwangerschap dan worden afgebroken (abortus)? Over de ethische vragen die hier opdoemen heeft een commissie, ingesteld door het comité van de Wereldraad van Kerken, vorig jaar een rapport uitgebracht. Wat mag en wat mag niet? Vastgesteld kan ook worden in een vroeg stadium of het een jongen

of een meisje zal worden. Maar is het toelaatbaar om (middels abortus) slechts kinderen van het gewenste geslacht geboren te laten worden? Dat is alweer een forse stap verder. In Wending (febr. '75) betreurt prof. dr. L. Bosch (biochemie) het min of meer dat de commissie zich beperkt heeft tot genetische procedures, die op 't ogenblik al in gebruik zijn of die op het punt staan gebruikt te worden. Daardoor 'gaaf het verslag voorbij aan een aantal ontwikkelingen in de moleculaire biologie en de moleculaire genetica die in de naaste toekomst veel dieper zullen ingrijpen in onze samenleving en daarmee de kwaliteit van liet leven veel fundamenteler zullen bepalen.' Als wapen Dat men zich op riskant terrein beweegt, beseffen wetenschappers al ettelijke jaren. VU-hoogleraar biochemie dr. R. J. Planta schreef over de mogelijkheden om wijzigingen in de genetische boodschap aan te brengen reeds in 1967 voor de laatste aflevering van de Winkler Prins Encyclopaedie; 'Hier openen zich gigantische en gevaarlijke perspectieven. Enerzijds doet zich in de nabije toekomst wellicht de mogelijkheid voor om erfelijke ziekten te onderdrukken door een doelgerichte correctie in de erfsubstantie aan te brengen, anderzijds zouden wapenen kunnen worden gecreëerd, die een fatale werking hebben op het genetische apparaat van de mens of op dat van door de mens noodzakelijke levenssoorten.' Het is te vinden onder het trefwoord 'Desoxyribonucleïnezuur' (DNA), reden waarom wellicht intekenaren op de W.P. niet allen meteen kennisnamen van het onheilspellende geluid. Krantenberichten van de laatste maanden behelzen echter een aansporing tot het grote publiek (politici, huisvrouwen, scholieren enz.) om zich zoetjesaan toch maar eens te gaan verdiepenin wat er aan de hand is, hoe ingewikkeld de kost ook is. Bij minister Trip ligt sinds kort een document op zijn bureau met de aanbeveling om onmiddellijk een Nationale Commissie in het leven te roepen, die in de gaten zou moeten houden wat op dit terrein in de Nederlandse laboratoria gebeurt. De aanbeveling komt van dr. A. J. van der Eb en prof. A. Rörsch (beide uit Leiden) en prof. H. S. Jansz (Utrecht), nadat zij teruggekeerd waren van een door sommige waarnemers 'dramatisch' en 'rumoerig' genoemde conferentie, die eind februari gehouden werd in Pacific Grove (Californië). Biowetenschappers uit vele landen hebben er een weeklang en soms tamelijk verhit - met elkaar gediscussieerd over de risico's voor de schepping van hun voorgenomen experimenten. Men had er een passende plaats voor uitgezocht: een klein kerkje enkele kilometers van de Grote Oceaan. Zeven maanden eerder hadden verontruste wetenschappers opgeroepen tot deze bijeenkomst. Dat had nog niet eens te maken met wat in de toekomst zou kunnen gebeuren, maar met beduchtheid voor fatale gevolgen van experimenten die nü al worden uitgevoerd. 19

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen