VU Magazine 1976 - pagina 155

\ff} magazine 21 dows behoorde het verwijt, dat de gehele Derde Wereld buiten beschouwing was gelaten. Kreeg daarom ontwikkelingseconoom dr, Linnemann het verzoek tot dit onderzoek? Prof. Linnemann dacht dat dit waarschijnlijk w e l het geval was. „Men heeft dat reëele kritiek gevonden en het is ook door Meadows zelf erkend dat deze kritiek terecht was. Op grond van die kritiek op het eerste Club van Rome-rapport hebben toch wel veel mensen in de derde wereld alles wat erin aan de orde werd gesteld als een westelijke pre-occupatie opzij geschoven. En dat vind ik weer een beetje ten onrechte, want in weerwil van het ontbreken van een derde wereld in Meadows' analyse zijn een aantal van de problemen die hij signaleert voor alle bevolkingen relevant. Al deel ik zijn analyse dan niet precies, punten als vervuiling en uitputting vind ik wel degelijk relevant, ook voor de mensen van de derde wereld." Het boekje„Mensen tellen" is van de eerste tot de laatste pagina Derde-Wereld-bewust. De kritiek op Meadows wordt daarin als volgt onder woorden gebracht:

„In,,Grenzen aan de Groei" werden rijkeen arme gebieden met zeer hoge en zeer lage consumptieniveau's samengebracht in één variabele en één gedragspatroon — een vereenvoudiging die alle gelijkenis met de werkelijkheid verstoort, Zo'n samenvoeging maakt 't onmogelijk beleidslijnen — wat moet ergedaan worden, wanneer en waar — aan een dergelijk model te ontlenen. Als zij toch daaraan worden ontleend en ,,oplossingen" worden voorgesteld, dan kunnen ze slechts liggen op hetzelfde, té sterk samengevatte (geaggregeerde") niveau van de analyse. Dat is bij voorbeeld 't geval met het denkbeeld van een evenwichtseconomie, te bereiken door afneming van de economische en de bevolkingsgroei, die als alternatief voor de catastrofe was voorgesteld. Aan de hand daarvan beginnen wij in te zien hoe onuitvoerbaar en irreëel een dergelijke, tot op mondiale schaal uitgebreide analyse en oplossing wordt, tot welke verraderlijke misvattingen dit kan leiden. Misvattingen die als ze ooit in beleidsnormen vertaald zouden worden, een nu reeds onaanvaardbare toestand zouden kunnen verergeren. De

Club van Kuyper rekent verder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen