VU Magazine 1977 - pagina 253

nj nu^azbie 31

/^.^oal$ Lijvoorbecld ^ l zonne-enei^ie^

makkelijker te realiseren dan zonneelectriciteit?". Daarnaast echter zijn er minstens zoveel vragen en opdrachten van maatschappelijke aard-,,Zoe/ccontocf/wei een plaatselijke deskundige, bijv. journalist, directeur van een electriciteitsbedrijf, lid van een actiegroep, wetenschapper op het gebied van energie. Nodig deze uit voor een les of interview". Ook waren er "mengvormen" te vinden tussen ..natuurkundige" - en ..samenlevingsvragen": ,,Beargumenteer op welke plaats je liever een huis zou bouwen: aan een rivier stroomafwaarts van een stuwmeer of in de buurt van een kerncentrale. Met welke factoren zou je rekening houden?" Uit de aard van zulke vragen kan al enigszins worden afgeleid, dat zich niet één bepaalde manier van lesgeven opdringt bij het behandelen van de stof. Het beantwoorden van de ene vraag zal neerkomen op sommen maken, of het toepassen van formules; voor het beantwoorden van een andere is eerst discussie nodig, of zelfs het inroepen van deskundigheid van buiten de school. Drs. Eijkelhof: ,J)e leraren zijn vrij om hun eigen methoden té kiezen. Sommigen zullen op een vrij klassieke manier te werk gaan, zoals ze dat gewend zijn bij de ,,gewone" natuurkunde. Ik ken ook leraren die rollenspelen in de klas halen, of de leerlingen interviews laten maken, of de krant laten bijhouden. In m'n eigen klas {de heer Eijkelhof geeft ook les aan een middelbare school te Leiden) ben ik begonnen eerst klassikaal de grote lijnen door te praten. Daarna hebben de leerlingen groepjes gevormd, die elk een stukje van de problematiek verder uitspitten."

Politiek VU-magazine veronderstelt dat waimeer er in het natuurkunde-onderwijs gezocht wordt naar raakpunten met de samenleving, er zeker stemmen zullen opgaan die menen dat er sprake is van,,politiek" in de les. Volgens dr. Raat is dat inderdaad zo, maar hij voegt daaraan toe, dat daar bij het samenstellen van het materiaal bewust naar is gestreefd in die zin,,,dat wij hebben gezegd: het is helemaal niet erg dat leerlingen voor een bepaalde vraag komen te

WO staan waarin ze een keus moeten maken. Dat is politiek. Aan de andere kant hebben we heel bewust nagelaten om zélf een keus te doen. We hebben de vragen gesteld; de voor- en nadelen van mogelijke keuzen opgesomd". Drs. Eijkelhof voegt daaraan bij wijze van illustratie nog toe, dat de typiste die het manuscript onder handen had, van de samenstellers wilde weten wat die er nu eigenlijk van vonden. Uit de tekst was dat niet te halen.

Voor In het hoofdstuk dat aan energie is gewijd, komt een afweging voor van argumenten voor en tegen het invoeren van kernenergie . Dat gaat z o : , ,De voorstanders gaan uit van de toenemende vraag naar energie in de wereld. De enige manier om, althans op korte termijn, aan die vraag te voldoen, zal zijn via kernenergie. De fossiele brandstoffen raken immers uitgeput en de verbranding brengt gevaren voor het milieu en de gezondheid van mensen met zich mee. Alternatieve energiebronnen (wind- zonneenergie, kernfusie) zijn nog weinig ontwikkeld en kunnen de vraag voorlopig niet opvangen. Weliswaar zijn de constructiekosten van een kerncentrale hoog, echter de variabele kosten zijn laag omdat slechts weinig uranium nodig is om veel energie te produceren. De kweekreactoren maken een intensiever gebruik van de brandstof omdat zij uit het ruimer aanwezige U^^* zelf brandstof produceren: ^'*Pu. Verder is uranium veelal aanwezig in de landen die veel energie verbruiken of goede relaties met het Westen onderhouden (VS, Canada, Zuid-Afrika en Zaïre). Dit vermindert de afhankelijkheid van de OPEC-landen. Aan

de veiligheid van reactoren is veel werk verricht. De kans op ernstige ongelukken is aanzienlijk kleiner dan in vele andere, gevaar inhoudende situaties in onze samenleving en ook de hoeveelheid straüng die de mens ontvangt via de cosmische straling uit de ruimte, röntgendiagnostiek, tv's en de straling uit gesteenten. Tenslotte is er minder ruimte nodig voor de centrale, zijn er geen gevaarlijke verbrandingsgassen, is het delven van uranium minder landschapsverwoestend en worden de problemen van opslag van radioactief afval oplosbaar geacht (met name in oude zoutl^en).

Tegen De tegenstanders van kernenergie zijn van mening dat de bestaande risico-analyse niet echt gebruikt is om beleidsbeslissingen op te baseren. Ze hebben daarbij principiële en praktische argumenten. Principieel zijn zij van mening, dat men eerst de gevolgen van een denkbaar ongeluk moet bekijkenen daarna pas de ,,kans" berekenen. Bij een echt groot reactorongeluk bij bijvoorbeeld Diemen, komt een grote hoeveelheid radio-actieve straling vrij, waardoor 100.000 mensen in Amsterdam kunnen omkomen. Bovendien wordt een groot gebied gedurende vele jaren onbewoonbaar en onbruikbaar. Dit geeft een dermate ontwrichting van een nationale samenleving dat het altijd onverantwoord is zulk een risico te lopen. Voorts zijn zelfs niet alle gevolgen bekend. Ook bij ,,normaal gebruik" van kernreactors komt radioactiviteit vrij, waarvan niet alle risico's te bepalen zijn. Het is denkbaar - maar niet bewezen - dat op de lange duur erfelijke afwijkingen zullen optreden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen