VU Magazine 1977 - pagina 306

I/U maga^ne 40

Uit de hortus door Daan Smit

Cycas revoluta Vroeger werd het mooie donkergroene palmachtige blad van Cycas revoluta veel verwerkt in graftakken. Voor dit doel werden in Italië uitgestrekte plantages onderhouden. Tegenwoordig zien we ze steeds meer in alle groottes als potplant aangeboden. Het zijn bijzonder sterke planten waar we jarenlang plezier van kunnen hebben. Van origine is Cycas revoluta inheems in Zuid-Japan en kunnen vrij lage temperaturen verdragen, doch geen vorst. Op een lichte, niet te warme plaats binnenshuis waar enkele uren per dag zon komt doen ze het prima. Tijdens de groeiperiode van mei tot september-oktober houden we de potkluit vochtig, terwijl eens per maand wordt bijgemest. 's Winters is het beter de planten aan de droge kant te houden. Het is echter een uiterst langzaam groeiende plant, die slechts om 't jaar of zelfs om de 3 jaar nieuw blad vormt. Het jonge ontluikende blad is bijzonder mooi en doet denken aan dat van een varen, waar de Cycas trouwens ook nauw verwant mee is. Zo'n jong blad doet dan denken aan vele horlogeveren aan weerszijden centraal gerangschikt langs de hoofdnerf. Tijdens deze ontwikkeling is uiterste voorzichtigheid geboden, omdat de jonge bladeren erg teer zijn en snel kunnen beschadigen. Zo'n beschadiging heeft een blijvende misvorming van het volgroeide blad tot gevolg. Vanwege de uiterst trage groei is het niet nodig om jaarlijks te verpotten. De meest

Cyeuv re^oluui. in de \ollc grond in de grote tropische ka> \ .d. Horui^ Botanicus.

('sr;is i'CVuluta.

geschikte tijd om dit te doen is na de volgroeïng van het jonge blad, dus pas dan wanneer ze hun volledige grootte en stevigheid hebben bereikt. Tijdens het verpotten moet de potkluit zoveel mogelijk in tact worden gehouden. Alleen het bovenste laagje grond wordt met zorg verwijderd omdat zich hierin de meeste schadelijke zouten hebben verzameld als gevolg van de verdamping. Een goed grondmengsel kan worden samengesteld uit gelijke delen bladgrond, klei en oude, goed verteerde koemest. Bij oudere planten verschijnen er naast de plant, net boven de grond van de potkluit, in hoopjes zittende knobbeltjes. Hierin zitten bacteriën welke in symbiose leven met de plant en mogen dus nooit worden verwijderd. Zodra de vredespalm te warm staat, verschijnen er aan de onderkant van het harde blad schild- of dopluizen, die met een watje, gedrenkt in wat brandspiritus regelmatig moeten worden verwijderd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen