VU Magazine 1977 - pagina 115

1^ magazine 25

A'. 1876

TljmH

JAAReANG.

\ ° . 1374

E STANDAARD. •.•fverteriöeo. van i tiy 6 rcf^eb 90 Cot' eJere re^el daarbofïn i ï Out; A^ovngen of ^an ii«Mcr»en ro Cent per rqjeL

Pnja per "onfial «joóe brt Z m d i g s b i a d . Voor Amsrcrdam 250- — f faaeo per post / XJft. F:n>.-e!c .VJrDnwn J Cent u u bet Borcel

Wie wordt nieuwe „leader''? Kuyper: ik niet ,,En nu, zoodanig een man, waar is hijT^a. nog eens uitvoerig de lof te hebben gezongen van de overleden Groen: na een soort profiel-schets te hebben geleverd van een mogelijke opvolger, komt Kuyper op 2 maart tot bovenstaande benauwde vraag. Er wordt een nieuwe „leader" gezocht. De gedachten gaan niet zo zeer uit naar een ..leader" in de Kamer „waarde Anti-Revolutionaire Partij nog steeds zoek is, al werd ze te avond of te morgen gevonden, te klein is om zich de weelde van een leader te veroorloven"), evenmin naar een .,leader"'in de pers. ,,Maar een leader in het land. een door vrienden vijand onwillekeurig als zoodanig erkende, een man met wien zijns ondanks, ieder rekent". Denkt Kuyper aan zichzelf? Hij zegt van niet. Het opnemen van Groens profetenmantel is van niemand te vergen. Onder meer vanwege het volgende:,,Nooit is grooter Staatsman door onbeduidende politikasters, hun zelf tot smaad, op oneerbiediger wijs betwetend, zoogenaamd gecritiseerd en terechtgewezen, dan Groen door de scribenten van den tweeden en derden rang onder zijn eigen geestverwanten. Groens naam deert dit niet: wel den hunnen. .Maar wat erger is: het heeft de /aak van ons Christenvolk zoo onberekenbaar geschaad en /oo ai niet Groen's naam, dan toch zijn hart gedeerd. .,En nu, waar men zóó Groen bejegende, wat meent ge dat wel het lot van zijn opvolger zou zijn, stel één dorst zich

(..die aan Groen geleerde les vergetend) — als leider der broederen aanbieden! 1 n ernste: de bouw van geen menschelijk hart zou tegen het hartzeer dat zulk een wachtte, bestand zijn. Dat is niet te vergen" ,,Of wedan vergeten, dat Groen zelf nog in zijn laatste Nederlandsche Gedachten schreef: „Dr. Kuyper in wien ik in 1872 den providentieel aangewezen leader begroet heb." Allerminst. in ernste te meenen, dat aan een ander, na hem, gelukken kon, wat hem zelf, ondanks zijn uitnemendheid, bijna mislukte. was een dier beminnelijke trekken van nederigheid, waardoor Groen juist zoo groot was. Maar wat de zaak zelve aangaat: een opvolger te benoemen is een recht, dat zelfs aan Groen ontzegdmoet worden, wijl hij wel kiezen maar niet over een persoon beschikken kan: Ook tegenover Groen heeft zeljstandigheid van beschikking steeds in het persoonlijk leven gegolden. Op die zelfstandigheid mag zijn verschelden geen inbreuk maken. En althans voor zooveel hemzelven aangaat, wijst de schrijver dezer artikelen (ook al hield met woord en daad ons Christenvolk te dienen, doorGods genade, met op zijn lust te zijn), zeer beslistelijk — wat wilt ge, de hemaangebodeneere, of het hem opgelegde kruis — af.

Wat speelde zich in dejaren die vooraf gingen aan de oprichting van de V U , honderd jaar geleden, zoal af? Net als de vorige maand ook nu weer een greep uit de Standaard. Ditmaal maart 1877

„Standaard van meet af aan de linlcerzij >5

,,Van het opereren m den Regeenngskring terug naar de bewerking van den volksgeest". — onze leuze!". Zo begint 19 maart een, kennelijk door Kuyper geschreven, hoofdartikel onder de kop: ..Onze Pers". .,ln verband hiermee lette men op een ander feit. — ditmaal het omgekeerde van bedroevend: het ontluiken van onze staatkundige pers. Van dien volksgeest uiting tn instrument ter zijner vormingtevens. Ook de dag der kleine dingen dient gewaardeerd. Vergeleken met het Liberalistisch land, staat ge — wie erkent het niet voetstoots? — ook op persterrein nog weerloos en ontbloot. De breede stroom der op geld uitgaande, in geldbejag verdiepte, en daardoor de advertentiekolom vullende burgers, zullen nooit

aan uw kant zijn. Als van den Davidsslinger tegenover Goliath's weversboom zal zich steeds de verhoud ing van uw bladekens tegenover hun reuzen vellen teekenen. Als de hunne wordt uw pers nooit". .,Ge hebt thans een dagblad; een blad welke invloed door vriend noch vijand miskend werd: en dat, de barensweeën doorgekomen reeds nu the struggle for life te boven, allengs op uitbreiding bedacht kan zijn". Over de politieke richting van De Standaard schrijft Kuyper: ..Een gauchei linkerzijde) en 6/ro/?e( rechterzijde) onderscheidde reeds Da Costa in onze richting, met zijn wensch dat de eerste bloeien mocht. En die is ze niet verhoord? Stond ons blad niet van meet af beslist aan de linkerzij?"

Werkende jongeren maximaal 12 uur per dag De Kamer van Koophandel en Fabrieken te Enschede acht het wenselijk dat de arbeidstijd van jongelieden tussen de twaalf en achttien jaar op maximaal twaalf uur per dag zal worden bepaald. De kamer wijst erop, dat in de textielindustrie strikt de hand wordt gehouden aan de wettelijke bepalingen die het werken aan kinderen onder de twaalf jaar verbieden. Ze wijst er echter ook op, dat de wet tot dusver alleen in de grotere bedrijven

wordt toegepast, omdat die ,,in den regel onder het bestuur van meer beschaafde menschen(staan),diemen kan achten de regelen der humaniteit met betrekking tot den arbeid te volgen; m kleinere werkplaatsen is dit in den regel minder het geval en zeker allerminst bij den veldarbeid, waarbij stellig in ons vaderland het strengste toezicht vereischt wordt". (12 maart)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen