VU Magazine 1978 - pagina 254

Vü magazine 32 hadden (prof. Drenth en drs. N. Bleichrodt). De zaak kwam wel in discussie in de Universiteitsraad, maar het lid van het College van Bestuur drs. H. J. Brinkman gaf te kennen een onderzoek volstrekt onnodig te achten.,, Voor zover we de mensen kennen - en we kennen ze vrij goed - is er ook geen enkele reden om die betrokkenheid te veronderstellen". En zo zag de UR van een onderzoek af. Wel rommelt het op de subfaculteit psychologie. Stemmen pleiten voor 'n commissie, die zou moeten nagaan welk misbruik kan worden gemaakt van de wetenschappelijke contacten met de VU.

Projecten In Ad Valvas van 12 mei meldde prof. Drenth nauwkeurig wat de vu-psychologen in Indonesië doen. ,,In de eerste plaats het VU A/3 project, waarin wij met steun aan NUFFIC fondsen en in samenwerking met de psychologische faculteit van UNPAD in Bandung een viertal series intelUgentietests hebben ontwikkeld en geijkt voor Indonesië (of eigenlijk voor het eiland Java). Deze tests hebben betrekking op de leeftijdsfasen begin lagere school, eind lagere school, eind SMP (onderbouw middelbare school) en eind SMA (bovenbouw). Vervolgens een door WOTRO gesubsidieerd project in samenwerking met de afdeling Endocrinologie, Universiteit van Leiden (prof. Querido) en de psychologische faculteit van de Universitas Indonesia Jakarta. Dit project was gericht op de vraag of het in Midden Java veel voorkomende gebrek aan jodium, dat in ernstige gevallen leidt tot sterke schildkUerafwijkingen, gepaard gaand met o.a. motorische gestoordheid en zwakzinnigheid (het zogenaamde cretisnisme), ook bij de mensen die niet als cretins kunnen worden geclassificeerd schadelijk is voor de intellectuele ontwikkeling. Naast deze twee proje ten zijn er een aantal opleidingsactiviteiten. Vorig jaar promoveerde aan de UI, Jakarta bij mij als promotor mevrouw Munundar op een proefschrift over creativiteit op de lagere en middelbare school. Voorts begeleid ik een drietal proefschriften in voorbereiding: één over de relatie tussen test- en examenangst, intelligentie en examen-prestaties, (UNPAD, Bandung), één over de meting van technische aanleg (UGM, Yogjakarta) en één over de relatie tussen urbanisatie, schoolgaan en intelligentie bij kinderen (UI, Jakarta).

Tenslotte heb ik begin 1977 een postdoctorale cursus gegeven over methoden van onderzoek in de arbeids- en organisatiepsychologie. Het zal duidelijk zijn, dat geen van deze projekten in de buurt komt van het discrimineren tussen diehards en kruimelcommunisten en, dat evenmin de resultaten van dit soort onderzoek daartoe logischerwijs kunnen worden aangewend." Afgezien van de uitdrukking ,,krnimelcommunisten" (voor het onderscheiden van politieke gevangenen is het lenen van een term uit de sfeer van de criminaliteit minder gelukkig) bevat het gemelde in dit citaat niets bijzonders . Alleen wie op het standpunt staat dat thans elk contact met Indonesië dient te worden gemeden, zal deze activiteiten afkeuren. Prof. Drenth staat niet op dat standpunt. Hij verwacht op den duur voor Indonesië meer heil van contacten met buitenlandse universiteiten dan van isolatie. Maar hij is ook de eerste om toe te geven dat risico's voor misbruik van overgedragen kennis levensgroot aanwezig zijn. , Je zit met het dilemma: moetje nu je handen aftrekken van een land als Indonesië, waar het wetenschappelijk niveau nog in het begin van een ontwikkeling is en waar het ethisch besef nog niet vastgelegd is in een gerespecteerde code, waarop mensen zich kunnen beroepen? Of moet je gaan zeggen: ik help mee, met natuurlijk de kans dat je producten verkeerd worden gebruikt? Dan zeg ik in dat dilemma: ik kies voor het laatste. Meewerken aan het op wetenschappelijk niveau brengen van de intelligentia, van het tot ontwikkeling brengen van

de beroepsgroep. Alle autoritaire regiems zijn hang voor goede wetenschappelijke vorming. Dat zie je in Uganda, in Latijns Amerika, in Rusland en Tsjechoslowakije". Maar misbruik blijft mogelijk. In Ad Valvas schreef prof. Drenth: ,,Tests en andere onderzoekinstrumenten zoals die door ons ontM-ikkeld worden, kunnen natuurlijk wel verkeerd worden gebruikt. Scores kunnen eenzijdig worden geïnterpreteerd, instructies kunnen ,,oneerlijk" worden gegeven, subjectieve interpretaties kunnen allerlei vooroordelen en discriminerende besUssingen sanctioneren, etc." Tegenover VU-Magazine verduidelijkt prof. Drenth met een beeld wat hij bedoeld. ,,Als ik 'n röntgenapparaat ontwikkel om vlekjes op de long vast te stellen en iemand komt op 't idee dat die vlekjes wel eens een aanduiding zou kunnen zijn van communisme, dan kun je dat de ontwerper van het röntgenapparaat niet kwalijk nemen." In Ad Valvas schreef hij:,. Uiteindelijk is de beste zekering tegen misbruik van een vak de ontM'ikkeling van zijn wetenschappelijk nivo en van zijn beoefenaren, en van daaruit de ontwikkeling van de toepassingsethiek en verantwoorde gedragscodes." En elders repte hij over de ,,wetenschappelijke onhaalbaarheid" van het ontwikkelen van vragenlijsten, die diehard-communisten zouden moeten opsporen.

Testen Hier is VU-Magazine met name nog nieuwsgierig naar. Afgezien van de ethische ontoelaatbaarheid van de zaak. kan het eigenlijk wel. mensen testen op communistische neigingen? Of krijgt admiraal Soedomo wetenschappelijk gezien ook nog prutswerk op z"n bureau'.^ Het vermoeden van prof. Drenth (.,ik ken die vragenlijsten niet") is nogal onthutsend. Als waar is wat hij vreest, dan selecteert de lijst de meer kritische, innovatieve en wellicht de meest intelligente Indonesiërs uit. En dat is nu niet direct wat een jonge staat zich kan veroorloven. ,,Er spelen twee dingen door elkaar"" legt hij VU-Magazine uit. ,,Communisme is geen psychologisch syndroom of zo, maar gewoon een bepaalde politieke opvatting. Die groep heeft "n bepaalde opvatting over het economisch systeem. Om die mensen betrouwbaar te identificeren, kun je eigenlijk alleen maar vragen wat hun

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen