VU Magazine 1978 - pagina 430

1 ^ magazine 32

oriëntering op het leven van de gemeente ervaren wordt als een gericht zijn op zaken die met het gewone leven weinig te maken hebben, dan wordt het isolement van de katechese verder versterkt. Het tegenwicht kunnen de katechisanten zelf leveren. Wanneer in de hele opzei van de katechisatie en in de hele uitwerking van de onderwerpen die ter sprake komen, de eigen inbreng van de katechisanten een onmisbaar onderdeel is en wanneer daarbij niet alleen de wereld van Bijbel, geloof en kerk, maar ook de eigen wereld van de leerlingen aan bod moeten komen, kan het isolement van de katechese doorbroken worden.

Wat is het doel? Bij dit alles spreekt natuurlijk mee de opvatting die men zich van doel en zin van de katechese gevormd heeft. Wanneer het hoofdaccent ligt bij de overdracht van kennis aangaande de Bijbel of de geloofsleer, dan wel bij het komen tot een zelfstandige, persoonlijke geloofsbelijdenis, is het niet ondenkbaar dat men weinig last heeft van het isolement van de katechese. Op zichzelf behoeft er geen duidelijk verschil in accent te bestaan tussen de genoemde omschrijvingen en de vorming/toerusting tot (mondige, bewuste) leden van de gemeente en/of de vorming/begeleiding tot (mondige) ,.christenen in de sanienlevini^". Men kan zich afvragen wat een ,,zelfstandige, persoonlijke geloofsbelijdenis" anders zou kunnen inhouden. Maar de voorkeur voor de eerder genoemde typeringen in onderscheid van de andere omschrijvingen geeft toch te denken. Het gevaar is niet denkbeeldig dat een zo georiënteerde bepaling van het katechetisch doel op langere termijn het isolement van de katechese ten opzichte van het gemeenteleven in brede zin en van het gewone leven van iedere dag eerder in de hand werkt dan teniet doet! Daarom luistert het ook nauw hoe de doelstelling van de katechese nader wordt uitgewerkt.

Vaardigheden Uit het onderzoek is gebleken dat een beraad in gemeenteverband over de doelstelling van de katechese nog niet goed op gang gekomen is. De kerkeraden hebben daarover geen uitgesproken mening; de ouders van de katechisanten evenmin. Misschien ligt dit ook aan de manier van bezinning op de doelstelling. Is dit vooral een kwestie van nauwkeurige formuleringen dan is het niet verwonderlijk dat veel kerkeraadsleden, ouders en andere gemeenteleden het laten afweten. Een doelstelling echter wil in het kort aangeven tot welke vaardigheden iemand na afloop van een onderwijsleerproces in staat moet zijn. De vraag is dus wat iemand die de katechisatie heeft gevolgd ten gevolge van dit leerproces moet kunnen. Over die vraag zouden kerkeraadsleden, ouders en andere gemeenteleden bijzonder veel nuttige en behartenswaardige opmerkingen kunnen maken. Zij zijn toch de mensen die iets moeten kunnen en die dit wel - misschien vaker: niet - op de katechisatie geleerd hebben. Het gesprek over de doelstelling, gezien vanuit het perspektief van het mondige gemeentelid dat in staat geacht wordt dit of dat te kunnen (en niet alleen maar te kennen!), kan ook een goed evenwicht vormen tegen het isolement van de katechese in het gemeenteleven.

De rol van de predikant Uit het materiaal blijkt overduidelijk dat de predikant de centrale figuur is wat betreft de leiding van de katechese, maar - en dat is toch wel iets nieuws! - 40% van de predikanten doet de voorbereiding en - in mindere mate - de uitvoering niet meer alleen. Ouderlingen, kollega's en andere gemeenteleden worden er afzonderlijk of in een team bij betrokken. Voor tenminste 8 wijken wordt nadrukkelijk

melding gemaakt van het werken met een katecheseteam. Op de achterliggende motieven krijgen we nog weinig kijk. Niettemin is de ontwikkeling van dergelijke teams een tendens die aandacht verdient.

Kommentaar: team kan zich bezinnen op doelen We hebben eerder in dit verhaal een pleidooi gehouden voor het scheppen èn gebruiken van mogelijkheden voor ,,katechetische training". De katecheten moeten de kans krijgen beter dan voorheen - voor sommigen geldt misschien wel: nogbeter-zich voor te bereiden op de komende katechisatiebijeenkomst. Een dergelijk pleidooi kan worden opgevat als een erkenning en bevestiging van de centrale positie van met name de predikanten bij de katechese. Het zou op zichzelf irreëel zijn deze centrale positie te ontkennen. Maar een pleidooi voor een betere didaktische training van de predikanten wil ook de ontwikkeling dienen van katecheseteams. Een katecheseteam is in de eerste plaats belangrijk als groep die zich bezint op de doelstelling van de eerstkomende bijeenkomst(en) van een be-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen