VU Magazine 1978 - pagina 363

i ^ magazine 9 Kort document

Amerikaanse en Sowjet-leiders treden aan voor de fotograaf op de openingsdag van de topconferentie in Helsinki, augustus '75. Van links naar rechts: de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Kissinger, de partij-secretaris van de Sowjet-Unie Brezjnev, de Amerikaanse president Ford en de Sowjet-rainister van buitenlandse zaken Gromvko.

zijn vooral de volgende twee belangrijk, omdat ze te maken hebben met de bewegingsv-rijheid in een Sowjet-omgeving: ,JDe ondertekenaars nemen maatregelen het reizen te vergemakkelijken door alle regelingen die daarop betrekking hebben te publiceren; door het aanvragen van reisvergunningen gemakkelijker toegankelijk te maken; door het papierwerk dat aan dergelijke aanvragen is verbonden te verminderen; door de toestemming van ouders voor volwassen reizigers te laten vallen; door aanvragen schriftelijk en binnen duidelijke tijdsgrenzen te bevestigen; door niet meer dan nominale kosten in rekening te brengen en door in geval van'afwijzing van een aanvraag een gerechtelijke uitspraak te garanderen. De ondertekenaars gaan een gezamenlijke studie verrichten naar de bestaande definities van ,,nationale veiligheid" in zoverre die worden aangevoerd als beperking van het recht om te reizen. Het oogmerk is te komen tot een gezamenlijke norm voor dergelijke beperkingen".

Informatie De volgende vier aanbevelingen hebben betrekking op de vrijheid van informatie in een Sowjet-omgeving: .,De ondertekenaars zouden in Belgrado overeenstemming moeten be-

Zoals gezegd, was het document waarmee de conferentie in Belgrado werd afgerond, zeer beknopt. Gegeven het feit dat de Sowjet-Unie duidelijk niet bereid was de veel omvattende Westerse voorstellen over de humanitaire onderwerpen over te nemen (in de verschillende Sowjet-voorstellen werd bijvoorbeeld in het geheel niet over mensenrechten gerept) lieten de Westerse landen het opstellen van een gedetailleerd document liever achterwege. De verschillende landen produceerden wel een enorme hoeveelheid voorstellen (dat had wel wat zuiniger aan gekund) (. . .). Opvallend was, dat in een ontwerp-slotdocument, dat door de 15 westerse landen werd ingediend, heel concreet wordt gesproken over de contacten tussen personen. In vergelijking daarmee lieten de voorstellen over informatie te wensen over; ze waren aanmerkelijk minder concreet ( . . . ) In het ,Mot-document" dat in Belgrado werd aangenomen, wordt nog eens bevestigd dat de regeringen vast besloten zijn alle bepalingen uit de Slotacte van Helsinki ,,volledig, unilateraal, bilateraal en multilateraal" uitte voeren. Wanneer men beziet wat dit na Belgrado kan betekenen, voor wat betreft te ondernemen acties voor bewegingsvrijheid en vrijheid van informatie, dan lijken de eerste agendapunten voor de Westerse landen duidelijk te zijn. Op unilateraal niveau (d.w.z. binnen de landen zelf) is de meest overtuigende manier om publiekelijk of vertrouwelijk te protesteren tegen gebleken schendingen door anderen {,,in alle gevallen die zich voor andere acties lenen") zelf een voorbeeld te zijn; door er steeds naar te blijven streven deze zaken in eigen huis onberispelijk in orde te krijgen en houden.

reiken over de vestiging van boekhandels in eikaars hoofdsteden en grote steden om hun burgers gemakkelijk en voortdurend toegang te kunnen verschaffen tot tijdschriften en andere literatuur in de oorspronkelijke talen van de andere Helsinki-landen. De kosten zullen worden gedeeld. Ze verplichten zich opnieuw om direct contact tussen schrijvers en uitgevers uit verschillende landen te bevorderen, door te beloven alle beletselen die dergelijke contacten in de weg staan weg te nemen of daar maatregelen tegen te nemen. Ze komen overeen de buitenlandse correspondenten die niet in hun landen zijn gevestigd, maar die deze wel dikwijls bezoeken, een permanente accreditatie en langlopende in- en uit- Dit streven is alleen al noodzakelijk reisvisa te verschaffen. Ze protesteren om deze rechten te kunnen verwetegen het voortdurend storen van in- zenlijken. Een bijkomend voordeel is, ternationale radio-uitzendingen. dat kritiek van buitenaf niet als excuus Tenslotte wordt over uitwisselingen kan worden gebruikt voor de eigen beop cultureel- en onderwijs-gebied on- perkende maatregelen. Daaraan kan der meer aanbevolen: worden toegevoegd, dat wanneer men ,,De ondertekenaars zouden zich ten toont zich te bekommeren om de vrijdoel moeten stellen geleidelijk maar heden in kwestie, de politieke en ecoconsequent de officiële, geïnstitutio- nomische rechten niet van elkaar zijn naliseerde en bureaucratische vormen los te maken. Ook de oostelijke landen van uitwisseling terug te brengen en plegen politieke en economische aan te sturen op directe en informele 'rechten direct met elkaar in verband te contacten en activiteiten tussen brengen doch gebruiken dat als een scholen, scholieren, kunstenaars en misschien dubieus argument ter veranderen die op cultureel gebied actief dediging. Ze liggen echter van nature zijn. al in eikaars verlengde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen