GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1979 - pagina 331

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1979 - pagina 331

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wl magazine 21

Foto's van vroeger zijn belangrijk o m vast t e kunnen stellen hoe de stand van de t a n d e n is geweest. Links 'n jeugdfoto van de prothese-drager rechts.

tandarts Kalk. Ook dat is 'n probleem dat zijn onderzoek aan het licht bracht. Zo heeft de tandarts een voorkeur voor iets grotere, donkerder tanden, terwijl de patiënten over het algemeen kleinere, wittere tanden prefereren. En dan verschilt de opvatting van wat mooi is ook nog per tandarts. ,,Wat is m o o i ? " verzucht tandarts Kalk. Hij vindt dat de wens van de klant de doorslag moet geven. ,,AI wilden ze bij wijze van spreken groene tanden!" Bij het onderwerp „acceptatie" vraagt VU-magazine (met Waterloo nog in gedachten) of het technisch mogelijk is de eigen (getrokken) tanden (uiteraard voorzover ze goed zijn) in de prothese aan te brengen. Al zijn dat misschien niet de mooiste tanden, ze zijn wel de elementen waaraan men het meest gehecht is. De vraag ligt voor de hand o m dat er mensen zijn, d i e - v o l s t r e k t overbodig, doch alleen voor 't idee - zelfs hun kronen en bruggen in de prothese laten overplaatsen. Tandarts Kalk aarzelt. Het gebeurt zelden, kan hij melden. In de moderne tandheelkunde is deze mogelijkheid nauwelijks aan de orde geweest, ook al omdat de getrokken tanden vaak slecht zijn. Maar dat w i l niet zeggen dat het niet zou kunnen, al zal het kunstgebit daardoor wellicht duurder w o r d e n omdat de bevestiging van de eigen tanden moeilijker is. Als bezwaren noteert VU-magazine ook dat de natuurlijke tanden sneller verkleuren, donkerder w o r d e n , en 'n tikje bros als ze in 'n kunstgebit worden geplaatst. Een verhuizing van de kiezen lijkt tandarts Kalk niet aan te bevelen („kunstkiezen zijn beter") maar daaraan is de patiënt vermoedelijk ook m i n der gehecht. In ieder geval komt het hem zinniger voor aandacht te schenken aan dergelijke wensen, dan o m kunstgebitten te ontwerpen, waar geen klant ooit naar zal vragen, zoals een gebitsprothese met een gemechaniseerd maalinstrument (heus ontworpen!).

Voorop staat bij tandarts Kalk wat een patiënt belangrijk vindt voor zijn prothese.

Voorlichting Maar o m dat duidelijk te kunnen maken, moet de patiënt weten w a t er te koop is op dit gebied en hij weet van niets. Hoe zou hij? Niemand heeft hem wijzer gemaakt. In de praktijk komt het erop neer dat voor hen gekozen wordt. Een voorbeeld: Bijna overal in Europa w o r d e n kunstharstanden gebruikt, behalve in Nederland. De Nederlander w o r d t verondersteld een voorkeur te hebben voor porseleinen tanden. Zo staat er in Liechtenstein een fabriek waar in een hele hal porceleinen tanden en kiezen liggen opgeslagen, die uitsluitend voor Nederland zijn vervaardigd. Wie heeft dat ooit beslist? Een importeur? De ziekenfondsen? Anne Vondeling? De tandartsen? Of de Koningin? Niemand weet het, maar de klant kan zich in ieder geval niet herinneren dat hem ooit iets gevraagd is. Nu is er uiterlijk niet zoveel verschil. VU-magazine kan nauwelijks iets ontdekken wanneer tandarts Kalk twee tandjes op tafel legt. Porseleinen tanden blijken iets zwaarder te zijn en ze tikken ook met een iets scherper geluid tegen elkaar. Zelf vindttandarts Kalk porseleinen tanden iets mooier, maar dat is puur een kwestie van smaak. Voordeel van kunstharstanden is weer dat ze één geheel worden met de kunsthars basis en minder snel breken terwijl de porseleinen tanden vaak prachtig kunnen w o r d e n bijgeslepen o m een bepaalde karakteristiek te bereiken, meer mogelijkheden dus voor wie geen „ c o n f e c t i e " w i l . Meer karvsen wellicht ook een hogere acceptatiegraad te bereiken. Folders van Rotterdamse „ t r e k i n s t i t u t e n " suggereren dat ook gebitten mogelijk zijn zonder gehemelteplaat waardoor dus meer smaakpapillen intact blijven.Als dat verder geen probleem geeft, w i l natuurlijk elke klant zoiets. Maar wat zijn de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1979

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1979 - pagina 331

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1979

VU-Magazine | 484 Pagina's