VU Magazine 1979 - pagina 211

Wi magazine 33

,,Herstructurering terug naar AF''?

lerantie" blijft natuurlijk voor diskussie vatbaar. En in hoeverre deze ontwikkelingen anno 1979 weer teruggedraaid lijken te worden eveneens . . .

Studeren, maar voor wie? Tegenover de koele, objektiverende wijze van wetenschap bedrijven in dienst van welvaart en groei stelde de studentenoppositie het volgende alternatief: • maatschappelijk engagement • persoonlijke, emotionele betrokkenheid bij het maatschappelijk gebeuren • geloof in de mogelijkheden, de fantasie van de mens om kreatief zijn sociale omgeving te veranderen • solidariteit en samenwerking in plaats van persoonlijke karrière en konkurrentie als drijfveer van vooruitgang. De universiteiten begonnen daarop intern te demokratiseren. De klok werd in de ogen van de studentenoppositie nogal teruggedraaid toen onder minister Veringa de Wet-universitaire bestuurshervorming (de ,,WUB") werd aangenomen. Het was een kompromiswet en weinigen waren echt tevreden. Veel hoogleraren en lektoren niet, want zij voelden zich ondervertegenwoordigd in de nieuwe opzet, veel studenten niet want zij zagen in de wet vooral een poging de universiteit (toch weer) te koppelen aan de (inmiddels gemoderniseerde) behoeften van het bedrijfsleven en de overheid. Met andere woorden: studeren doe je niet uit eigen belangstelling, voor jezelf, studeren doe je niet om de wetenschap dichter bij de mensen te brengen, ook niet om dienstverlenend te zijn aan onderliggende groepen, maar studeren doe je voor partikuliere ondernemingen om hen te helpen bij de research van nieuwe produkten en die op de markt te slijten.

plannen van minister Pais, vastgelegd in zijn vorig jaar verschenen nota ,,Hoger Onderwijs Voor Velen". ,,Herstructurering terug naar AF", schreef Cor Klaasse in Quod Novum, het blad van de Erasmusuniversiteit. Tien jaar geleden nl. kwam de kommissie-Posthumus met het voorstel de studieduur in te krimpen tot vier jaar. Na een moeizame diskussie werd in 1975 besloten tot een kompromis: de universiteiten mochten zelf beslissen over een vier-, dan wel een vijfjarige studieduur. De meeste universiteiten kozen voor. . . vijfjaar. Nu haalt Pais weer de oude plannen van Posthumus van stal: de doktorale opleiding duurt vier jaar, een post-doktorale vervolgkursus twee jaar. Hoe zien zijn plannen er nu precies uit?

universitaire studie eerste jaar

beslissend jaar, mag je verder studeren of niet?

tweede t/m vierde jaar

doktorale opleiding, aan het eind valt 60% af, 40% mag doorgaan naar vijfde jaar

vijfde en zesde jaar

keuze uit

NB je mag maar één keer een jaar overdoen. En, terzijde: er komen steeds meer studenten wetenschappelijk onderzoek moet uitgebreid & verbeterd worden

er wordt evenwel niet méér geld beschikbaar gesteld

Dus: met evenveel geld moet er véél méér gedaan gaan worden.

uit ,,Folia Civitatis"

Nota-Pais: hoe en wat? Een nieuwe aanval wordt, aldus het studentenverzet, geopend door de

beroepsopleiding opleiding voor wetenschappelijk werk

fCfn.>/<r^fef/V©..-—

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen