VU Magazine 1985 - pagina 170

Plantenfysiologen helpen Vietnam weer op de been Sinds eind 1979 bestaat er via de NUFFIC, een samenwerkingsverband tussen de Biologische Faculteit van de Universiteit van Hanoi in Vietnam en de Subfaculteit Biologie van de Vrije Universiteit van Amsterdam. De NUFFIC (Netherlands Universities Foundation For International Cooperation) is een stichting van Nederlandse universiteiten en hogescholen voor internationale samenwerking, die in 1952 werd opgericht, met als doel, internationale cursussen voor afgestudeerden uit Derde Wereldlanden te organiseren. Later werden ook andere internationale samenwerkingsactiviteiten hierin ondergebracht. Een groot deel van de coördinatie van het project waarin de VU participeert, wordt door de Rijksuniversiteit van Leiden verzorgd en wel onder de verzamelnaam VH3-project. Het hele project is vanwege het humanitaire karakter, wat betreft de subsidie, door het Ministerie van Ontwikkeüngssamenwerking, veihg gesteld. Het project bestaat uit vier onderdelen, waarvan de Subfaculteit Biologie in twee, t.w. de Malaria- en de Azolla-groep heeft geparticipeerd. Bij het malariaproject (afd. Diersystematiek) werd aandacht geschonken aan de resistentie van malariamuskieten tegen de gangbare insecticiden. Met bepaalde technieken kan men het ontstaan en de werking van de betreffende resistentie bestuderen. Door de kwistig rondgespoten insecdciden hebben de malariamuskieten deze resistentie opgebouwd. Hierdoor werd het noodzakelijk hogere concentraties insecticiden te gebruiken, die tevens mens, dier en het milieu ernstig belastten. Een ander onderdeel waarbij de VU in het malariavraagstuk hulp heeft gebo-

den, is het ontwerpen en bouwen van een speciaal apparaatje waarmee men malariamuskieten er toe kan aanzetten in gevangenschap tot paring over te gaan. De werking van het apparaatje berust op een principe dat in de Chinese hteratuur beschreven en beproefd is. Malariamuskieten die men door genetische manipulatie hun resistentie tegen insecticiden heeft ontnomen, kunnen door dit apparaatje gemakkelijker in grote aantallen worden gekweekt, waarna ze in de natuur vrijgelaten, met andere wei-resistente muskieten tot paring zullen komen. Door kruising zal het nageslacht geleidelijk de resistentie tegen insecticiden kwijt kunnen raken. De malariagroep van de Landbouwhogeschool in Wageningen, die ook in het VH3-project participeert, heeft de expertise op het gebied van genetische manipulatie. De groep staat op het punt in Afrika, niet-resistent gemaakt malariamuskieten uit te zetten, wat nogal kostbaar en tijdrovend is. Bestudering van het kruisingsproduct van de in het laboratorium niet-resistent gemaakt en in de natuur gevan'gen resistente muskieten wordt hierdoor sterk vereenvoudigd. Het uittesten van het apparaatje zal in samenwer-

king met de groep uit Wageningen plaats vinden. Het Azolla-project (afd. Plantenfysiologie) richt zich voornamelijk op het plantenfysiologisch onderzoek. Het heeft echter ook een functie met betrekking tot de productie van vis, vlees, rijst en overige voedingsgewassen, die direct voor Vietnam en indirect voor de rest van de Derde Wereld van'zeer groot belang is. AzoUa is een drijvend watervarentje, dat sinds 530 AD in voornamelijk China en later Vietnam als visvoer voor herbivore vissen werd gebruikt. Pas later ontdekte men dat het ook een uitstekende groenbemester was, die de opbrengst van de rijstoogst vele malen kon vergroten en als compost voor andere landplanten zoals aardappelen, tomaten en andere groenten kon worden gebruikt. In gedroogde vorm kan het vermengd met ander voer aan grote huisdieren worden gegeven. Dat AzoUa zo voedselrijk is, komt vooral door een blauwgroene alg waarmee dit kroosvarentje in symbiose leeft. Deze blauwgroene alg is in staat stikstof uit de lucht te binden en om te zetten in stoffen die op hun beurt weer tot eiwitten en

andere voedingsstoffen worden omgezet. Door de oorlog, zijn enkele soorten uitgegroeid, hetgeen zeer ernstig is, daar in dit langgerekte land de diverse klimaatzones ook diverse Azolla-soorten herbergen, die alleen daar optimaal kunnen groeien. Er wordt nu in het project geprobeerd met behulp van enkele fysiologische technieken de soorten, die de oorlog hebben overleefd, op hun bruikbaarheid en goede eigenschappen als groenbemester te selecteren. Hiertoe is op het moment een medewerker van de Universiteit van Hanoi-Vietnam voor een zesmaandse training op de afdehng Plantenfysiologie werkzaam. Speciaal voor dit onderzoek werd aan de hand van de vraagstelling vanuit Vietnam, een groeibak ontworpen en gebouwd, waarmee men planten uit de natuur onder haast „natuurlijke groeiomstandigheden" kan kweken en ze over een langere periode, onder zeer geconditioneerde omstandigheden kan bestuderen. Dit laatste is in Vietnam in verband met de zeer hoge en afwisselende temperaturen, niet mogelijk. Deze groeibak is uitgeprobeerd en voldoet goed aan de gestelde eisen. In Vietnam zal men proberen met de geleerde technieken, uit de nog voorkomende Azolla-soorten, de beste, vooral warmteminnende te selecteren. Hierdoor kan de ontstane leemte worden opgevuld en kan deze economische manier van groenbemesting opnieuw voor geheel Vietnam worden toegepast. De resultaten van dit onderzoek zullen ook nuttig zijn voor soortgelijke problematiek in de rest van de Derde Wereld. Harro Wong Fong Sang Afdeling Plantenfysiologie Subfaculteit Biologie

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen