VU Magazine 1985 - pagina 62

I

Brigade-generaal b.d. J. Voskuil: ,,Zo denkt men in de Sovjet-Unie niet"

Dr. P. M. E. Volten:,,Oorlog is geen wetenschap"

Prof. dr. Egbert Boeker: „Nadruk ligt op de politieke vraagstelling"

matieverwerking en 'ultra-slimme' raketten met een kort bereik die in staat zijn zelf hun doelen op te zoeken en uit te schakelen. Vóór alles mikken Barnaby en Boeker derhalve op een geloofwaardige, hypermoderne, zij 't niet-nucleaire bewapening, zoals ook blijkt uit het boek 'Moderne wapens, hun militaire en politiel<e betekenis' (deel 3 in de serie VU-studies Vrede en 'Veiligheid, VU-uitgeverij) waarin Boeker de mogelijkheid van nieuwe wapentechnologie op bevattelijke wijze uitdedoekendoet.

over de liaalbaartieid van dit defensieve alternatief. Hij trachtte althans reeds op voorhand enkele bezwaren te ontkrachten die, als reactie, tegen het plan waren ingebracht. Zo zijn, aldus Barnaby, de militaire behoefte aan de mogelijkheid tot tegenaanvallen, de achterstand in het ontwikkelen van een aangepaste taktiek en de traagheid van het betrokken ambtenarenapparaat, met enige politieke en maatschappelijke wilskracht zeer wel te overwinnen. In het voordeel van die haalbaarheid pleit ook het feit dat de benodigde, geavanceerde technologie wel degelijk op korte termijn beschikbaar is, betoogde Barnaby, die ten slotte wees op enige interesse in politieke kringen, voor ideeën inzake een defensieve defensie. Hij leidde die tenminste af uit het feit dat de CDA-partijraad al in mei '82 onderzoek in dezen gewenst achtte, dat het tijdschrift 'Cliristen-Demokratische Verkenningen' aandacht aan deze problematiek schonk (VU-student Jolin Grin schreef daarin vorig jaar een bijdrage, getiteld 'Een alternatieve verdediging: noodzaak en mogelijkheid') en dat men ook binnen de PvdA reeds doende is voelhorens in deze richting uittesteken. Een proeve van realiteitszin bij de opstellers van dit 'vredesplan' kon ook blijken uit de slotwoorden van Barnaby's korte inleiding. "Vergis u niet", waarschuwde de VU-eredoctor en scheidende gasthoogleraar, "een defensieve defensie zónder kernwapens leidt niet tot een 'betere oorlogvoering', wèl tot een meer betrouwbare manier om oorlog te voorkómen. Het gaat hier niet om een keuze tussen een conventionele of een nucleaire oor-

log, maar om één tussen oorlog of geen oorlog, ledere oorlog — óók een conventioneel gevoerde — zal nagenoeg de verwoesting van Europa tot gevolg hebben. Een niet-provocerende defensie kan de kans op het uitbreken daarvan echter minimaliseren."

Wilskracht Barnaby wees op drie in 't oog springende voordelen van beider defensiealternatief. In de eerste plaats zou een werkelijk defensieve strijdmacht geen aanval bij voorbaat uitlokken. De zekerheid daaromtrent zou op zichzelf al stabiliserend kunnen werken in tijden van crises, bij voorbeeld in de betrekkingen tussen Oost en West. In de tweede plaats zou de sfeer, waarin onderhandelingen over wapenbeheersing plaatsvinden, aanmerkelijk verbeteren vanwege het niet-provocerende karakter van een dergelijke defensie-opzet. En ten derde zou het gedeeltelijk de aandrang wegnemen tot onbelemmerde deelname aan de bewapeningsrace, juist omdat ook eventuele tegenstanders niet de behoefte zouden gevoelen tot het produceren en moderniseren van offensieve wapensystemen. Als 't op discussiëren aankomt is de aanval wèl de beste verdediging, zal Barnaby wellicht gedacht hebben, toen hij ais eerste inleider op deze dag alvast een voorschot nam op het debat

44

Voetbalwedstrijd Een mooi plan. En goed dat men getracht heeft nieuwe wegen te bewandelen. Maar vanuit militair oogpunt bezien niet uitvoerbaar. Dat was de conclusie die oud-militair Voskuil trok aan het slot van zijn betoog, waarin hij kritisch inging op de effectiviteit van Barnaby en Boekers defensieve defensieplannen. Helemaal onverwacht kwam deze conclusie niet — de heren Voskuil en Volten waren ten slotte uitgenodigd om kritische kanttekeningen bij het plan te plaatsen. Opmerkelijk was deze toch in die zin, dat generaal Voskuils eerste stelling naadloos aansloot op Barnaby's slotwoorden. Want ook Voskuil meende dat de moderne strategie zich primair dient te richten op oorlogsuoor/(om/ng. Dat de generaal b.d. niettemin tot een andersoortige keuze in bewapeningssystemen kwam, vloeide voort uit zijn standpunt dat, wanneer een dergelijke calamiteit zich onverhoopt toch voordoet, een oorlog gewonnen dient te worden. En dat zou onvoldoende mogelijk zijn met een defensiesysteem a la Barnaby en Boeker, aldus Voskuil. De ex-generaal die — zoals de Volkskrant in een verslag een omstander liet opmerken — "sprak alsof hij voor de troepen stond", vergeleek het onder aanzwellend gemompel in dezaal, met een voetbalwedstrijd. "Als die

vu-Magazine 14 (1985) 2 februari 1985

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen