GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1985 - pagina 406

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1985 - pagina 406

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

zo dat de vriendin niet voor iedere verkering aan de kant wordt gezet. Ik denk dat het te maken heeft met het proces van het vaster worden van de verkering, waardoor de vriendin geleidelijk aan naar de achtergrond verdwijnt. Veel hangt af van de groep waarin de jongen en het meisje verkeren. Als die onderling te veel verschillen en de ander kan niet mee, wordt het helemaal een keuze tussen alles of niets. Er zijn óók meiden die ervoor gekozen hebben niet te vast aan een jongen te zitten, maar dat gebeurt uiteindelijk toch maar heel weinig." Waarom wordt de vriendin dan toch aan de kant geschoven als een verkering vaster wordt? Dat heeft volgens Pauline Naber te maken met de naam die je als meisje kunt krijgen. "Als een relatie wat langer duurt, hebben ze de hoop dat die vaster wordt, omdat dat een zekere veiligheid geeft in het behouden van een goede reputatie. Op zo'n moment is dat het belangrijkst. Overigens zien veel vriendinnen het als een ideaal om verkering te hebben met jongens die elkaar kennen. Dat is een soort noodconstructie. Zo kunnen ze elkaar toch blijven zien." Tijdens de interviews bleek dat sommige meisjes wel zien hoe dit proces verloopt, maar zich tegelijkertijd heel onmachtig voelen daar iets aan te veranderen. Want iedereen doet het zo. "De vanzelfsprekendheid waarmee dat gebeurt vind ik heel erg. Het is zó vanzelfsprekend dat je niet in de ... bij school...

gaten hebt dat het zo gaat. Je komt ook niet op de gedachte dat het ook anders kan. In heel veel vrouwenlevens verlopen dingen zó vanzelfsprekend dat het soms een ander moet zijn die laat zien dat het zo gaat." De moraal op seksueel gebied, die aan meisjes duidelijk beperkingen oplegt, heeft voor jongens heel andere gevolgen. "Jongens hebben alleen maar te winnen bij een seksuele reputatie", vindt Pauline Naber. "Het aantal kontakten dat jongens hebben en de frequentie waarmee ze wisselen leveren in de ogen van vrienden een gunstige reputatie op: 'die heeft het mooi voor elkaar'. Als meisjes zich met dergelijke jongens inlaten worden ze al snel voor hoer versleten. Aan de andere kant hebben ze ook de hoop dat juist zij de jongen wel op het goede pad zullen krijgen. Jongens, zo luidt de conclusie, hebben er alleen bij te winnen, en meisjes alleen bij te verliezen. Dat hangt natuurlijk samen met de verschillende plaats die seksualiteit in het leven van mannen en vrouwen heeft. De man is seksueel aktief, legt kontakten en is ondernemend. De vrouw is passief, en de enige plek die veilig genoeg is om met seksualiteit om te gaan, is het huwelijk. En daar móet je ook." Space Het merkwaardige is dat de meisje zélf ook om het hardst proberen deze situatie in stand te houden. Een treffend voorbeeld

hiervan is de verhouding tussen de vriendinnen Mieke en Astrid. Astrid heeft een verhouding met Jim. In het geheim, maar iedereen blijkt daar inmiddels van op de hoogte te zijn. Mieke waarschuwt haar vriendin: Ja, kijk, ik sta ontzettend vast in m 'n schoenen, ik laat niet iedere jongen over me heengaan, doe ik niet. Nou kijk, dat heb jij wel, jij gaat gauw door je knieën. Astrid: Dat ligt eraan wat voor goser het is natuurlijk. Zoals Jim ofzo, dat is heel gek, maar tegen hem kan ik me niet harden, daar kan ik me niet tegen verzetten, dat is zó raar eigenlijk. Mieke: Ja, en dat moet je juist wèl doen, omdat Jim je wil gebruiken. En je moet je ook realiseren dat als je zaterdag naar Space (de disco, RV) gaat, en Jim wat mocht proberen, of iemand anders, dan moet je niet meteen weer toehappen, dat moet je niet doen. Want je krijgt wèl een naam zo. Want er zijn er een paar geweest in Space die hebben gezegd van: Oh, die Astrid', die pakken we zo! Kijk, en dan proberen ze vanzelf bij mij ook. Je moet wel goed in de gaten houden datje wel een naam krijgt. Astrid: Ja. Mieke: Maar Astrid niet alleen, maar ik ook. Interviewster: Waarom jij ook? Mieke: Omdat ik Astrid d'r vriendin ben. Astrid: Ja, en omdat we heel vaak samen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1985

VU-Magazine | 530 Pagina's

VU Magazine 1985 - pagina 406

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1985

VU-Magazine | 530 Pagina's