VU Magazine 1986 - pagina 74

Toch blijft Kuyper aan terugtreden uit het parlement denken, zo blijkt uit deze brief. „Ik vraag mij alleen af, ok ik met mijn belemmerd gehoor nog langer lid van een vergadering kan zijn van zoo hooge beteekenis. Ook lijd ik onder het tijdvermorsen en de veelpraterij, en vraag ik mij af, of ik mijn tijd niet nuttiger besteden kan. Blijft het zoo, dan laat ik me in 1913 geen candidat meer stellen. Maar misschien betert het nog. Dresden heeft me ook in dit opzicht veel goed gedaan. Ik hoor beslist beter, en gebruik geen hoorn meer." Verder meldt Kuyper in deze brief dat hij dagelijks een uur traint met een nieuwe, door een zekere dr. Marage in Parijs uitgevonden machine ,,waarmee bij doove menschen wonderen verkregen zijn." Werklustig Uit een brief van 3 maart 1912 blijkt dat Kuyper zich stipt aan een dieet houdt, werklustig is en zelfs voor het eerst in 20 jaar tijdens de kerstvakantie doorwerkte. Ook op 12 april 1912 blijft hij goede berichten aan Idenburg sturen over zijn gezondheid. Hij verlangt hevig naar diens terugkeer uit Nederlands-Indië. ,,Geen dag, niet een enkele dag gaat er voorbij, dat Gij niet voor mij verschijnt, dat ik niet met u redeneer, en blij ben in uw bezit. Ge weet nu wat uw heengaan voor mij beteekent. Een leegte door niets aan te vullen. En dat was te erger daar ik metterdaad niet anders dacht of 't was met mij afloopende, zoodat ik op aarde u wel niet meer terug zou zien. Maar nu kwam verandering. Lahmanns kuur bij Dresden in het Sanatorium te Weisser Hirsch gaf mij metterdaad weer een opleven. Ik voel me weer krachtig. Ik kan weer werken. Ik heb weer moed en hope. Zelfs 't gehoor werd beter. De keel duldde nu reeds driemaal een spreekbeurt van 7 kwartier. En mijn hart verloor zijn zwakte." Goed had Kuyper ook de uitbundige huldiging gedaan, enkele dagen eerder in Utrecht, ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan van zijn blad De Standaard, en toejuichingen elders. „Het enthousiasme in Groningen, Leeuwarden en Utrecht was eenvoudig onbeschrijfelijk. Prachtig. Kerelen van 60 jaar met tranen in de oogen. Een liefde om nooit genoeg voor te danken. (...) Laat ons afwachten, wat 1913 geven zal. Als de vakantie komt ga ik weer naar Dresden in Lahmanns Sanatorium. En dan snak ik naar de tijd voor de twee boeken die ik nog schrijven moet." Minder opgetogen over de ogenschijnlijk herboren Kuyper klinken stemmen uit de a.r. -top. Op de dag, 8 april 1912 waarop het Standaardjubileum wordt gevierd, schrijft De Waal Malefijt aan Idenburg: „Wat de binnenlandsche politiek aangaat, kan men er zeker van zijn dat Dr. K. bij de verkiezingen de leiding in handen zal ne-

68

De 74-jarige Kuyper vergat de gordijnen dicht te trekken in een Brussels hotel, voordat hij met zijn dagelijkse conditietraining begon.

men. Hij doet feitelijk niets anders dan zich daarop voorbereiden. Lichamelijk verzorgt hij zich met buitengewone inspanning, door naaktgymnastiek, massage, veel wandelen, onthouding van alcoholica, plantaardig dieet, talrijke geneeskundige consulten enz. En met succes. In de Tweede Kamer komt hij 5 minuten per dag. Door overal op te treden, geeft hij het bewijs dat hij nog jong en krachtig zich voelt en heel het land door gaat nu reeds een voorgevoel, dat hij bezig is een toestand te scheppen, waardoor hij als leider bij de verkiezingen de aangewezen man zal zijn." De Waal Malefijt acht een en ander een weinig goeds voorspellende zaak, blijkt uit dit schrijven. Een signaal dat het toch niet zo goed met Kuyper gaat krijgt Idenburg in diens brief van 4 augustus 1912. Terugtreden „In November zal ik wel niet aan de debatten deel nemen. Mijn gehoor is helaas weer geheel achteruitgegaan, en mijn arts verzocht me stellig om uiterlijk in September mijn Kamermandaat neer te leggen. (...) Ik geloof dat hij gelijk heeft, en het zal er wel toe komen moeten. Dan ga ik weer aan de studie. Een handboek voor Antirev. Staatsrecht, een Dogmatiek enz. Ik snak er al

naar. Physiek slaag ik (er) overigens uitnemend in. Ik voel me frisch en verjongd." In De Standaard van 9 september 1912 maakt Kuyper bekend dat hij wegens toenemende doofheid onslag zal nemen als Tweede-Kamerlid. Kennelijk om te voorkomen dat iemand er wat achter zal zoeken. Iaat hij er medische verklaringen bij afdrukken van oorarts dr. Felix Panse uit Dresden en van de chefarts van Lahmann's Laboratorium, prof. dr. H. Kraft. Uit weinig blijkt schriller hoe de verhoudingen tussen Kuyper en de top van de A.R.F, in die dagen lagen dan uit de brieven die a.r.-prominenten elkaar in die dagen sturen naar aanleiding van Kuypers besluit. Men vertrouwt de boel geen zier. De Waal Malefijt aan Idenburg op 17 sept. 1912: ,,Ik voor mij geloof dat de wensch naar meerdere vrijheid ook tegenover het Kabinet aan het besluit niet vreemd is geweest." Idenburg aan het echtpaar Colijn op 24 september 1912: „Wat beteekent de uittreding van Dr. Kuyper uit de Kamerclub? Is dit reculer pour mieux sauter of is het een bedreiging met een werkstaking?" Idenburg aan het echtpaar Colijn op 14 oktober 1912: „Wat de aanleiding is van Dr.

VU-MAGAZINE — FEBRUARI 1986

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen