VU Magazine 1986 - pagina 442

Frank R, Boddendijk

Een heitje voor een karweitje "Wat is vandaag onbetaalbaar, kost morgen een grijpstuiver en is overmorgen waardeloos?", aldus de klassieke openingszin van een medewerker van de vroegere Kwartetbladen bij een verhaal dat hij voor een gereformeerde jeugdclub in Den Haag in de jaren vijftig hield, en daarvoor en daarna ongetwijfeld elders ook talloze malen gehouden heeft. En dan volgde er een verhaal over de drie "licht-functies" van de krant: inlichten, ofwel de feiten, toelichten, ofwel de achtergrondverhalen, en voorlichten, ofwel het becommentariëren. Aan dat vluchtige aspect van een krant moest ik denken toen ik mijn column van vorige maand had geschreven en opgestuurd. De inkt was bij wijze van spreken nauwelijks opgedroogd of er kwamen al weer nieuwe missieven uit Zoetermeer, waardoor mijn oproep om één front te vormen tegen de bezuinigingsplannen van Deetman een nieuwe betekenis kreeg. Terwijl de universitaire taakverdelingsoperatie nog in volle gang was, werden we met een nieuwe bezuinigingsronde geconfronteerd die 120 miljoen moest opbrengen en waarbij onder meer twee sociale faculteiten gesloten zouden moeten worden. De afgelopen weken is op diverse universiteiten weer overgewerkt om bewijsmateriaal te vinden dat als er dan al bezuinigd moest worden dit niet aan de eigen studierichting kon. Want al hebben we dan niet veel studenten, we hebben wel een constante instroom. En al mogen dan veel academici werkloos zijn, binnen onze discipline ligt dat anders of 't gold niet voor de bij ons afgestudeerden. Bovendien hebben we ons onderwijs aangepast aan de

392

eisen van het informatietijdperk. En noemt u maar op met wat voor redelijke argumenten ; je niet kunt komen. Als VU hebben we natuurlijk ook nog onze doelstelling. Maar, zo rees bij mi] de vraag, is het gevaar niet denkbeeldig dat je als instelling juist op basis van dergelijke bewijsvoering je eigen graf graaft? Want menig argument pro heeft een contra-aspect, en omgekeerd. Je kunt misschien minder werklozen onder de eigen afgestudeerden tellen dan de zusterfaculteit, terwijl het ei- '• gen percentage werklozen toch ', ver boven het landelijk gemid- ', delde voor academici ligt. Je ', kunt wijzen op nieuwe initiatie- ', ven en de extra instroom van ; studenten, terwijl het totaal ; aantal makkelijk bij de zusterfa- • culteit in de collegebanken kan • zitten, terwijl tenslotte aan de '• bewijsvoering de gedachte ten ', grondslag ligt dat de afweging ; waar wél en waar niet bezui; nigd moet worden op rationele ; gronden gebeurt. ; Gegeven de vierjarigen-maatregel zou dat wel eens een illusie kunnen zijn. Deetman heeft ruiterlijk erkend dat zijn besluit, om voortaan alleen kleuters tot de basisschool toe te laten die per 1 augustus van het schooljaarreeds vier jaar zijn, niet stoelt op rationele argumenten, anders dan de noodzaak om een fors bedrag op de onderwijsbegroting te bezuinigen. Ofwel einde van de discussie, "tenzij u een beter voorstel heeft". Afgelopen weekend heeft menig universitair medewerker gespannen de berichtgeving over onderwijsbezuinigingen via de media gevolgd. De twintigste september zou Deetman' namelijk zijn plannen met de universiteiten nader concretise-

'. ; ; '. ! ! ; ; | • '. '. : ; ; • • '. '

ren. Leuk begin van de vredesweek. Uiteindelijk duurde het tot maandagmiddag voordat directbetrokkenen geïnformeerd werden en tot dinsdagochtend voordat een ieder op de hoogte gesteld was waar de klappen zouden vallen. Afgezien van de Medische Faculteit is de VU er nog redelijk goed vanaf gekomen, maar van een echte feeststemming was geen sprake. Na alle bezuinigingsellende van de afgelopen jaren sta je niet meer zo te juichen als je hoort dat jij dan nog wel verder mag werken, maar collega's in andere faculteiten niet meer. Het "heden gij, morgen ik", hangt toch zo'n beetje als een zwaard van Damocles boven elke universiteit. Het arbeidsklimaat wordt er niet echt beter door, want voor je het weet zit je in een vicieuze cirkel van collectieve demotivatie indachtig Lodeizen's gedicht "Jim ik zou willen weten wat maakt het de moeite waard dat je door blijft schrijven brieven, opstellen en gedichten waarin je de wereld aanprijst en deskundig schat als een koopman. Hoe komt het dat je niet moe wordt en de ogen dicht doet en denkt ik wou dat ze allemaal naar de hel gingen met hun kletspraatjes en door blijft schrijven brieven, opstellen en gedichten." Of je roept de profeet Joel na die gemerkt had dat het door Jesaja geprofeteerde vrederijk niet was gekomen. Smeedt de ploegscharen maar weer om tot zwaarden en de snoeimessen tot speren. Heiligt den oorlog!

van de VU heeft voor een goed deel zijn historische betekenis verloren, ondanks de huidige deregulerings- en privatiseringstendensen. Souvereiniteit en eigen kring? Welke kring? De staat heeft zoveel functies gekregen, dat we langzamerhand gewend zijn geraakt aan het feit dat de staat wel zal zorgen dat dit en dat etc. gedaan wordt. En als het geld op is, en de staat doet iets niet meer dan zijn wij terecht boos. Maar, uiteindelijk moeten we wel boos op onszelf zijn. Wij bestaan, maar de staat niet. Die kun je geen hand geven. De staat bestaat uit allerhande organisaties en organen waarbinnen mensen al dan niet verkozen, werkzaam zijn. En wat ze daar doen, hangt voor een niet onbelangrijk deel af van wat wij vinden dat ze moeten doen. Politiek is alles wat samenhangt met de vraag hoe mensen samen vorm geven aan de toekomst van onze samenleving. En dat is niet alleen voer voor politicologen, dat zou voor iedereen eten en drinken moeten zijn. Ofwel, niemand van ons heeft gevraagd om de vierjarigenmaatregel, of om sluiting van eigen faculteit of studierichting, maar we hebben wel het CDA en de VVD indirect in de regering gekozen. Er moest nog een karwei worden afgemaakt, weet u nog? Alleen jammer dat er toen nog geen prijskaartje aan hing.

Geen wonder ook dat velen Kuitert nazeggen "alles is politiek, maar politiek is niet alles". We hebben een staat gecreëerd die zich op een gegeven ogenblik tegen ons keert. Het "vrije"

VU-MAGAZINE - NOVEMBER 1986

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen