VU Magazine 1987 - pagina 472

Het bevredigen van nieuwsgierigheid is de drijvende kracht in de wetenschap. Juist voor wetenschappelijke amateurs blijkt die stelling in sterke mate op te gaan. De visie van twee professionals op de rol van het amateurisme in hun vakgebied. MARK MIERAS EN BRAM VERMEER

Amateurs in de wetenschap

D

e oplossing van het wereldenergievraagstuk; zo luidt de kop boven een open brief die Nederlandse universiteiten, hogescholen en researchinstellingen onlangs kregen toegestuurd. Op het massief gevulde velletje ontvouwt een zich kunstenaar-uitvinder en 'freelance scientist' noemende Antwerpenaar zijn ideeën over de exacte wetenschap. En die liegen er niet om. De Belg noemt de in academische kringen gelouterde behoudsleer 'een enorme sektarische blunder'. "Is het niet de hoogste tijd om de 'warmteleer' uit elke zichzelf respecterende instelling te bannen?", vraagt hij zich af. Om deze boude uitspraken te ondersteunen construeerde de kunstenaar met 'Nümbergse scharen', een fraai bouwsel; een machinerie die, eenmaal in water gedompeld, zich in een eeuwigdurende beweging belooft te zetten.

De paar duizend actieve amateur-arclieologen die ons land telt, spelen een belangrijke rol wanneer ergens in een bouwput draglines archeologische schatten dreigen te vernielen. De Maastrichtse stadsarcheoloog is er zichtbaar blij mee. Foto ANP

Vogelaars op het spoor van bijzonder gevogelte: ornitologie werd tot het eerste kwart van deze eeuw uitsluitend door amateurs bedreven. Foto ANP

Het geschrift circuleerde enige dagen door het natuurkundig laboratorium waar studenten en wetenschappers enigszins giechelend de schouders ophaalden: "Het is weer eens zo ver, een perpetuum mobile. Vooral natuurwetenschappelijke instellingen worden bestookt met dit soort geschriften; vaak met zorg uitgevoerde boekwerkjes in lengte variërend van enkele bladzijden tot tientallen of zelfs meer dan honderd. Menig hoogleraar houdt ergens in een laatje een verzameling ervan bij. Maar andere academici blijven er liever van verschoond; het reageren op dit soort uitvindingen kost veel tijd. Meestal is de teneur van het toegezonden materiaal dezelfde: men richt zich tegen Einsteins relativiteitstheorie of de moderne quantummechanica, die men niet begrijpt en nodeloos ingewikkeld acht. Wiskundigen worden dikwijls benaderd over klassieke problemen. De kwadratuur van de cirkel of het met passer en lineaal in drieeën delen van een hoek legt VU-MAGAZINE - DECEMBER 1987

29

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen