De hedendaagsche schriftcritiek in haar bedenkelijke strekking voor des levenden Gods - pagina 61

dl gis deed en dat

het

schriftuur, die u

RoTHE,

*5)

i

irrthumslos, aber

g

t tl

Opmerkelijk

''')

theologische

d

e

i

u d n

i s

maar

Iets

s

a

mm

t

conservatiever

dan

e

n

A

?

i

p o

mithin die-

ist

ist

s t

e

I

v e r k ü n d

i

g u n g d

diesem

eines

h r

s c

h

s

e c

h

e c

1

t

h

i ]i

r r

i

t

dit.

Thans reeds staan de meeste roomsche revelatio in ignotis

Cf.

Bergier,

D

i

c

t.

;

directio in cogni-

de T

h é o L

Goüsset,

T

o.

*8)

Lipsiüs,

Lehrbuch der

h é o

1.

t i

1

«) Niets doxe

is

te

niemand verdedigt. o.

1.

De

^0)

nog

in

Ev.-prot.

p.

üogmatik,

Braunschw. 187G,

146.

om dan

SchexNKel, en

Works,

beperktheid

opzettelijk

1.

leveren,

Cf.

131

p.

ring Spirit,

o.

gewoner dan dat men begint met een parodie van de ortho-

voorstelling

RoTHE,

250.

p.

RoTHE,

Cf.

3.

in

Encyclopaediep. 344/7. d o g m a q u e p. 9. Brux. 848*

Staudenmaier,

ROTHE,

142,

m s-

meeste Roomsche dogmatici over de gereformeerden. In 1588 verklaarde

van Pfaff:

^^)

p.

133.

voorts zegevierend

te

Coleridge,

van een toch reeds veel

het standpunt derzulken te

I.

te

V

p.

272,

p.

Confes sions of an

Harpers N.-York. 1853.

wat

bestrijden

Der Christl. Dogmatik.

in (11^-

G12.

lange rede gedoogde niet

bespreken,

die,

gedreven

weer van Schleiermacher, het uitgangspunt van hun geloofsbewustzijn Christus nemen; slechts onder de critiek van zijn beeld, gelijk

zij

altijd

iu

den

dit zei ven

construeeren, de apostolische litteratuur aanvaarden; en evenzoo rugwaarts gaande, eerst aan de hand van den Christus komen tot bepaling van de waardij des Ouden Verbonds. Hier zij over dit standpunt slechts het volgende opgemerkt Om van don Christus uit te gaan, dient men dien Christus te krnnen. Dien Christus kan men niet anders kennen, dan óf op de wijze der modernen door eigen historische constructie, óf in orthodoxen zin afgaande op d e au t o ri t ei t d e r Sc hr i ft. Het laatste kunnen de voorstanders dezer methode niet doen; want immers, :

iu hun gedachtengang zijn aan geen Schrift toe het gaat nog af op hun eigen zielservaring van den Heer; dus op onbewuste gewaarwording; en aan zulk een autoritaire Schrift te ontkomen, is juist het doel van hun hypothese. Met de modernen meegaan willen ze daarentegen ook niet, omdat er dan van den

ze

nog

;

historischen

t-

v o li-

h u

,

1.

h

A p o s-

e r

enthalt

Sinne) 1

h

s c

s t i.

de

admiscendis.

inspiration.

voce

n

week

sinds

permi.-sio in suis

;

1

C

verachtelijk een

van Douai en Leuven zich nog voor het strenge

dogmatici op het standpunt tis

z e

dat ook de

oordeelen

faculteit

inspiratie-begrip,

s e s

niet

doen aanbidden

wahre Stand der Sache

n

n g u n g e n

het,

is

zwakker

inspiratie

de

die B

Vers

n

s e

Ge

die

dan

ze

is

wil

i

e

s

apostolische Verkiindigung in

("die i

„Der

n e

i

uitkwam,

majesteit

28G,

p.

1.

n

tel o

o.

:

st a n d 1

Gods

die Verkiindigung k e

ser

h

toevallig zoo

daarin

Christus

letterlijk

niets

overblijft.

Zoo kunnen ze dus ner-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen