Tractaat van de reformatie der kerken - pagina 213

VAN DE NU TE ONDERNEMEN REFORMATIE.

I99

Gereformeerde kerken nog niet een vierde toevoegen voor de kerken der gescheidencn in hun drie of vier groepen, die onder onderscheidene benamingen voortbestaan.

Reden hiervan tijdeh"jk

dat

is,

anders kunnen noch misschien

wij

mogen

in

zien

al

deze gescheidene kerken niets

dan d o

iets te zelfstandig

1

e e r e n d e kerken, die zich

georganiseerd hebben. Als mor-

gen den dag de kerken van Amsterdam, Rotterdam, Utrecht, enz. door reformatie weer in zuiveren staat hersteld worden, zijn we overtuigd, dat al deze nu gescheidene kerken zullen sadmvloeien terwijl ;

het heur allerminst euvel

duiden, dat ze dit weigeren te doen, zoolang die reformatie toeft en een ongeoorloofd kerkverband wordt is

te

bijgehouden.

Nu

weten we wel, dat deze gescheidene kerken zelven volstrekt niet toegeven, dat ze doleerende kerken zijn. Maar dit deert ons Waren ze toch geen doleerende kerken, dan zouden ze moeten

zullen niet.

volhouden

dat

onze

kerken

gogen des Satans

zijn.

alle

va

En

naar

1

s c

h

e

kerken

of

Syna-

we gelooven durven, doen niet meer. En mag nu als

de godzaligen onder hen dit veldwinnende overtuiging onder hen aangenomen, dat lang niet waarnaast de gescheidene kerk is opgetreden, als alle kerken, valsche kerken wegstierven, dan volgt hieruit immers van zelf, dat deze gescheidene kerken óf schismatiek zouden zijn, óf wel, en dat is onze stelling, als doleerende kerken van iets te zelfstandige organisatie door ons zijn te eeren. Aan het huldigen van deze beschouwing stond vroeger in den weg^ dat men van de modernen en groningers de onjuiste voorstelling had overgenomen, alsof er hier te lande slechts ééne groote kerk bestond, met plaatselijke afdeelingen. In die gedachtenlijn nu moest men wel redeneeren: „Al wat de kerk in haar afdeeling te Ulrum doet, doet altoos die geheele kerk!" en dan moest men die kerk in al haar afdeelingen ook verwerpen. Maar gelukt het dan ook, dit valsche collegiale denkbeeld te doen wijken voor meer gereformeerde denkbeelden, mag dan geen hoop gekoesterd, dat men ook bij deze gescheidene kerken het gemaakte onderscheid toe zal geven, door het kerkverband weer als bijkomstig te gaan beschouwen, en het wezen der kerk te stellen, niet in het genootschap, maar in de p 1 a a t s e ij k e kerken. Tevens zal dit bij die gescheidenen, die onder den naam van „Christelijke Gereformeerden" bij de Regeering erkend zijn, een reactie in het leven roepen tegen de min of meer collegiale beschouwing, waardoor sommigen ook onder hen het gescheiden kerkgenootalthans

1

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen