Uit de diepte - pagina 25

19 gelooven ," zoo belijdt de Gereformeerde kerk in de Nederlanden » Wij gelooven dat de Heilige Schriftuur den wille Gods volkomenlijk bevat; ....overmits de geheel e wijze des dienstes, dien God van ons eischt, aldaar in 't lange beschreven is.... want dewijl het verboden is den Woorde Gods iets toe of af te doen, zoo blijkt daaruit wel, dat de leer deszelven zeer volmaakt en in alle manieren volkomen is." Tegenover het roomsche shibboleth «Schrift èn traditie", de doopersche leus » Schrift èn inwendig licht" en het sociniaansche credo: » Schrift èn gezond verstand", riep de reformatie: «Tot de wet en tot de getuigenis wij verwerpen alles wat met dezen ,

,

:

:

;

,

onfeilbaren regel niet overeenkomt;" want

algenoegzame kenbron van heel den dienst des Heerenis de Heilige Schrift. Uit

het aanvaarden nu van het dubbel beginsel: Christus eeuwige Koning, de eenige algemeene Bisschop, d. i. Opziener, Eegeerder over zijne kerk, en zijn koninklijke wil volkomen geopenbaard in den Bijbel, volgde de conclusie: Heel het k e r k e 1 ij k 1 e v e n m o e t geloofsgehoorzaam h e i d z ij n. Voor «eigen willigen godsdienst" bleef geen plaats; ^mmers, wat men in Jerobeams trant zelf » in zijn hart bedacht", om in de kerk in te voeren, was: iets te willen doen tot aanvulling of verbetering van Christus' inzettingen, en dus miskenning van de algenoegzaamheid des Bijbels en verachting van het uitsluitend Koningschap van den Heer. Naar de beginselen der reformatie is het dies roeping der kerk, zich in te werken in het Woord, om daaruit steeds nauwkeuriger het kerkrecht te vinden en daarop steeds meer met belder zelfbewustzijn het kerkelijk leven te gronden. Het geloof, dat geen voet kan zetten zonder te steunen op het Woord, zoekt omtrent alle voorkomende rechtsvragen het licht der Schriftuur en stemt het daarbij gevondene toe. Dies mag gezegd worden van de groote reformatie: de kerk. Godlof ook in deze landen, bekeerde zich van de eigenwilligheid tot de geloofsgehoorzaamheid en hoedde zich zoowel voor de inbeelding van het sectarisme als voor de zelfvergoding der

de

,

om bij kinderlijke geloofsgehoorzaamheid te volharden, erkennende de algenoegzaamheid der Schrift en juichende in het uitsluitend gezag van den Christus. Deze beginselen nu worden opnieuw geëerd en gehandhaafd in de reformatie dezer dagen. socinianerij,

Tegenover degenen, die durven beweren: Christus is geen Koning over zijne kerk, slechts Hoofd der gemeente, dat mystieke invloeden uitoefent, belijden wij Onze Koning is gezalfd over Zion, den berg zijner heiligheid, èn nu èn tot^in eeuwig:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen