Uit de diepte - pagina 314

308 Ja zelfs, wanneer Gods kinderen deze Zon, gelijk een bruidegom uit zijne slaapkamer, over hunne ziel hebben zien opkomen; wanneer ze door haar vredegloed verkwikt en in baar

warmtegloed gekoesterd werden, dan dwalen ze daarna nog zoo dikwerf in het duister rond als ze den sprinkader der levende wateren verlaten en zichzelven bakken uitgehouwen ,

,

hebben, gebroken bakken, die geen water houden. Dan moe's Heeren vriendelijk aangezicht missen, daar hunne ongerechtigheden eene scheiding maken tusschen hen en hun God, en Hij zijn aangezicht zoozeer voor hen verbergt, dat Hij zelfs naar hen niet hoort. Ook wandelen Gods kinderen in duisternis wanneer ze iu wegen van beproeving en druk, hun getrouwen Bondsgod uit »lil ijn het oog verliezende, zeggen weg is voorden ten ze het liefelijke licht van

,

:

Heere verborgen, en mijn recht gaat van mynen God voorbij;" wanneer ze de roede niet kussen, waarmede hun Vader hen kastijdt, en ze onder Satans aanvechting zoo beneveld worden, dat ze Gods liefde niet kunnen bekennen, zijne

waarmede

Hij tot

hun nut hen

heiligheid zouden deelachtig worden.

opdat ze vaak alles

tuchtigt,

Dan

is

voor hen donker, en snakken ze naar een lichtstraal, die hen verkwikt en verlicht. En dat volk nu dat door zoovele duisternissen en diepten zijne bestemming bereiken moet, zal, naar luid van het profetische woord, een groot licht zien. Tegen den morgen, kort vóór het aanbreken van den dageraad, is het in een duisteren winternacht het koudst en donkerst. Zoo was het ook met het oude Godsvolk. In zijne godsdienstvormen zat het zóo ingevroren, dat het alle leven en gloed miste, en der versteening nabij was juist tegen het doorbreken van het morgenrood van den groeten vervullingsdag was alle glans en licht van het openbaringsfirmament verdwenen. Maar toen juist, toen God een afgesnedene zaak op aarde had gedaan, toen alle menschelijke wijsheid uitgeput, alle schepselenkracht bezweken, alle kunstlicht gebluscht was, toen brak de Zon der gerechtigheid door de kimme en kwam het Gods woord tot vervulling, dat getuigd had, dat het tegen den tijd des avonds licht zou wezen, opdat de Godskerk van alle tijden met blijde verrukking zou mogen getuigen: »Dit werk is van den Heere geschied, en het is een wonder in onze oogen. Het groote licht waarnaar zoo menige ziel in Israël verlangend had uitgezien, brak door, niet vóór, maar juist in de volheid des tijds toen men het het minst durfde hopen. Het brak door met zoo verrassenden indruk, dat het aanvan,

;

,

,

,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen