De vleeschwording des woords - pagina 283

223

PRAEDESTINATIE VAN DEN JIIDDELAAU.

maar een

digheid,

openbaring van rechts-

sclirikkelijke

verkrachtiug.

En

ook

zeer terecht hebben onze vaderen dan

de

zelfs in

van Gomarus en Maccovius,

lijn

steeds,

dit uiterste

gemeden.

Het geldt

hier onnaspeurlijke dingen,

ons ondoorzoekelijk

zijn,

maar

wegen

die voor

A\aarover dan ook geen

stellige uitspraak vallen kan.

In geeu geval kan hierover hier ter plaatse breeder uitgeweid.

Waar we Stelt men

op komen wilden gelijk

zich,

is

dan ook slechts

voor, dat er uitverkiezing plaats had, eer

de

in

gedachte

dit.

Exanioi^ de zaak aldus

het

nog de zonde

Gods was gekomen, en scheidt men

den //Man Christus Jezus'' van den Persoon des Zoons

dan

af,

zeker

zeer

ook van een

laat

het zich begrijpen dat

uitverkiezing van den

Immers dan

men

Christus rept.

ligt hierin volstrekt niet

toegegeven, dat

de Christus zondigen kon.

Hoezeer het dan ook schijne, dat de Ethischen thans hetzelfde leeren als Comrie, zoo

is

dit in het allerminst

niet waar.

Achter de gelijkluidende conclusiën liggen twee gansch tegenstrijdige onderstellingen.

Noch over de

uitverkiezing

des

Jliddelaars zijn onze

ons

Ejt'cunen

We

noch over den Persoon

moderne orthodoxen het met

van Tolerantie eens.

eindigen deze bespreking met te verwijzen, naar

het gezonde en kloeke woord van Calvijn in cap.

12, § 4,

van

zijn Institutie,

waar

hij

Boek

zegt

:

II.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen