Locus de Consummatione Saeculi - pagina 337

College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

Daarom is aan het hoofd van dezen loens deze eerste paragraaf gegeven om aan te duiden, w^elke plaats deze locus in het organisme der Dogmatiek inneemt. Dit is noodig, 1» omdat yve moeten weten hoe deze materie in organischen samenhang met de andere deelen der Dogmatiek staat, 2« omdat onze beste Dogmatici er nog al zonderling mee hebben omgesprongen en het niet naar eisch hebben behandeld. Dit moet echter niet opgevat als een aanklacht tegen de oude Dogmatici. Dringen we toch dieper door, dan ontbreekt het in de dagen der Keformatie aan organisch doordringen der stof. De reden daarvan is niet moeielijk te gissen. Men had de Aristoteleïsche ontwikkeling in de philosophie parallel laten loopen met de theologie als twee separate elementen. Men deed aan gesteld.

was men gewend manneke voor manneke

beide. In de philosophie

schema van

Aristoteles

te

volgen, terwijl

men

meer het doorwerken, immers de dogmatische schema gegeven.

formeel niet

het organisch

in de Theologie het

Scholastici

hadden het

schema laatste

De Scholastici waren behandeling stelden

zij

q u o d 1 i b e t i a n i. Bij hunne dogmatische vragen, die op een zekere quaestie sloegen, b.v. op de

Drieêenheid (quodlibeta), gaven daarop een antwoord, lieten daarop weer bedenkingen tegen dat antwoord volgen, om ten slotte weer een refutatie van die bedenkingen te geven, en dit alles geschiedde nog niet eens zoo organisch als in onzen Catechismus. Zulk een behandeling der quodlibeta gaf men dan in de Summae Theologiae, gelijk we die vinden bij Petrus Lombardus Thomas Aquinas; Dun Scotus e. a. ;

Een organisch

in elkander gezette

Dat Calvijn met nooit

voren,

Dogmatiek bestond dus

niet.

zooveel succes had als dat hij de eerste poging

zijn Instüutio religionis Christianae

dan ook daaraan

te danken, gedachte in de Dogmatiek in te brengen, al is dan ook het organisch systeem bij Calvijn nog niet volkomen. De groote actie tegen Rome liep eensdeels van humanistische, eensdeels te

gewaagd

heeft

is

een

leidende

van theologische zijde. De humanistische richting gaf niet, wat men zou verwachten. Niet de humanisten, maar de theologen hebben op hoogst gebrekkige wijze althans, het philosophisch denken in stand gehouden. Nu komen we aan den locus de Magistratu.

Wat

is

de historie van dien locus?

De Christenen

zijn in hun eerste periode opgetreden in de wereld zonder te denken aan een leer over den magistraat of aan een systeem over de potestas civilis. Het was hun slechts er om te doen om voor hun kerk een zekere

positie

te

winnen,

om

zoo

ook

voor zichzelf die

positie

in de

wereld

te

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen