Locus de Consummatione Saeculi - pagina 688

356 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). dacht geen der opstandelingen

er aan, dat hij bezig

voeren

meende

toch

als

dienaar Gods, ieder

God en gebruikte hen daartoe

strafte

zulke schrikkelijke

wel

toe

men

er

vanzelf toe in het bestuur Gods een

Het

tenissen

heeft en die de

Juda

als

middelen

in Zijne hand. Bij

men

dat zulks tegen het bestel Gods inging, doch dan

niet aan.

om

bestel uit te

uitbarstingen van zonde en ongerechtigheid neigt

zeggen,

te

was Gods

alleen ten eigen behoeve te werken,

vacuüm

verschil ligt alleen in de bedoeling, die

mensch

er

mee

hij

zulks alleen

en dat gaat

God met zulke gebeur-

God gebruikt Nehukadnezar Nehukadnezar zelf verdoet ten eigen bate. Meent nu de mensch beoogt.

en Israël te tuchtigen voor hunne zonden

beeldt zich echter, dat

te stellen,

er

komt

;

dit niet alleen, maar pocht en snoeft hij er ook op, dan heeft datgene plaats, waarvoor Jesaja zoo ernstig waarschuwde, als hij zegt: Zal eene hvjl zich beroemen tegen dien, die daarmede homvt? zal eene zaag pochen tegen dien, die

ze trekt? (10

:

15).

Opdat nu de Overheid niet in zonde uitbreke, werpt God deze obstacles op den weg, gelijk men balken legt voor een schip dat afloopt, opdat het niet te ver ga. Een groot obstacle in dit opzicht is zeker wel het geld. Zonder geld doet de Overheid niets, en het geld moet van de onderdanen komen. Doordat de onderdanen dat geld geven, ontstaat er een band tusschen Overheid en onderdaan. Vandaar de belangrijke kwestie van het budgetrecht, het belang van de grafelijke beden uit vroegeren tijd, en al wat verder op deze lijn ligt, doch wat hier niet verder ontwikkeld wordt, daar het elders thuis behoort.

Een tweede reinsrJwen staatsieven.

In

de

is

gegeven

magistratus

in

de organische vertakkingen van het

inferiores,

in

de

instellingen

in

gewest en

stad vanzelf opgekomen.

Doch

kan de Overheid nog gedurig met bevelen, lasten, ordinantiën den dag komen, die verzet van de zijde des volks wettigen. Daarvan stelden onze Vaderen drie soorten: P, si quid vetat vel iubet magistratus contra institutiones Verbi Divini; zelfs zoo

en daden

2, si

voor

quid vetat vel iubet magistratus contra leges fundamentales;

noodweer. Onder de leges fundamentales verstonden onze Vaderen niet, wat wij de Grondwet noemen, want die was er niet, maar zij verstonden er onder al die overeenkomsten, die in den loop des tijds getroffen waren tusschen de Overheid en de gemeenten en 'gewesten, A. Marck in zijn „Merch der Chris/ene Gotgeleertheit," % 35 van het laatste hoofdstuk pag, 955 van de Hollandsche vertaling, zegt ook, dat verzet geoorloofd is „zoodra er iets geboden wordt 3.

uit

tegen de goddelijke lici

aanvaarden van

ivetten liet

of tegen die instellingen., ivaaraan de Overheden bvj

beslinir zich

verbonden hadden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen