Locus de Consummatione Saeculi - pagina 78

76

College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

Ten vierde: aan dat corpus separatum is een cuqI v.u\ atiia, die aan de (pQ-ogd onderworpen en een organisme, een xóxxos yvfivóg, die blijft. Ten vijfde: het aldus in zijne kiem teruggetrokken lichaam zal door Gods almacht weer tot uiterlijke openbaring worden gebracht en met de afgescheiden zijn

ziel

worden hereenigd.

VUL Zal er na het sterven nog rapport blij ven bestaan tusschen de afgescheiden ziel en het afgescheiden lichaam? De geheele

1,

die de Schrift te dezen opzichte geeft, tast het

voorstelling,

Pantheïsme in den hartader aan.

Pantheïsme

is,

Theïsme

stelt:

het uitwisschen van de grenslijn,

theologisch uitgesproken,

die er bestaat tusschen

God en den

o Q-sóg

is

op

KÓauog.

zich

zelf

en

^óaiiog is iets

anders;

tusschen

beide bestaat eene absolute grenslijn. eigenlijk d-eóg en nócfiog ejusdem naturae te zijn

Het Pantheïsme verklaart en wel zoo, dat ze organisch

bij

elkaar hooren, dat

ó

^eóg ongeveer

is

de

ziel

en b xóff/Lio? het lichaam.' Tegenover deze pantheïstische voorstelling poneert de christelijke religie op grond der Heilige Schrift hare belijdenis, 1" van de creatio e nihilo, 2" van het creatianisme. En daarom nu moet diezelfde pantheïstische richting hieraan vasthouden, dat de unio tusschen

ziel

en lichaam behouden

blijft.

Vandaar, dat de Vermütlangstheologen, die zeggen niet pantheïstisch te willen zijn, maar toch den pantheïstischen weg zijn opgetrokken, er weer zoo sterk op aandringen om toch zeker rapport te houden tusschen de gescheiden ziel

en het gescheiden lichaam.

komen

langs twee wegen wat als lijk wordt af- en weggeworpen is niet het maar cagè, nat afjtia en wat den mo'hhos aangaat, deze zit onlosmakelijk öcöfta, aan de ziel vast en vaart met haar ten hemel en zóó is de onverbrekelijkDit a.

nu kan

of

tot stand

door

te

zeggen

:

:

heid van de eenheid tusschen ziel en lichaam vastgehouden; h.

of

wel:

blijft altijd

—

en

dat

is

nog, hoewel heel

de theorie der meer Bijbelschen onder hen — er lijn, nauwelijks merkbaar, zeker rapport tusschen

lichaamskiem bestaan. de meest positieve onder de Vermittlungstheologen is (op zijn als iemand ouden dag is hij meer Modern geworden) verklaart het aldus sterft, dan begint de verleiding tusschen ziel en lichaam; niet al de duizend vezelen, waarmede ze aan elkaar zijn verbonden, worden zoo opeens tegelijk doorgesneden, maar door de dood wordt de eerste vezel afgesneden. Er ontstaat dus een proces en dit proces gaat door, al maar door, tot eindelijk die band onnoemelijk fijn, bijna niets meer wordt; maar: er blijft toch altijd die ziel en die

Delitzsch, die

:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen