E voto Dordraceno - pagina 335

ZONDAG

HOOFDSTUK

XII.

323

VII.

namelijk het plaatsbekleedende van den Middelaar

uitwendig op, en

te

lavam daardoor tot de zoo door en door verkeerde voorstelling alsof de Middelaar een individu naast andere menschelijke individuen was; iets v/aar

natuurlijk

terstond uit volgde,

dat zulk een

menschelijk individu

had te volbrengen, en het dus voor ons niet kon. Een redeneering die op dat valsche standpunt volkomen juist en onweerde wet voor zich sprekelijk

zelf

is.

Van meet

daarom onze Gereformeerde kerk er zoo dringend men toch in Christus geen mensch naast andere menschen zou zien, en nooit zou zeggen, dat de Zoon van God een menschelijken persoon, maar alleen dat hij onze menschelijke natuur heeft aangenomen. De Middelaar is en blijft onveranderlijk de Zoon van God, en overal waar Hij optreedt, treedt niet een menschelijke persoon op, die tevens Zoon van God is, maar treedt op de Zoon van God in onze menschelijke af heeft

tegen gewaarschuwd, dat

natuur, naar ziel en lichaam beide.

Ware het een menschelijk persoon geweest, dien de Zoon aannam, dan hadden de Neo-Kohlbruggianen gelijk, dat Hem ook onze schuld uit Adam wel moest zijn toegerekend; en hadden de Irenischen gelijk, dat Hij voor zich zelf de wet volbracht heeft; en hadden de Modernen gelijk, dat het met alle recht, om een onschuldig persoon voor een schuldig strijdt persoon

te laten sterven.

Heel deze voorstelling

is

dan monstrueus.

Neen, de eenige en natuurlijke Zoon van

God nam onze

menschelijke

natuur aan; niet gelijk die natuur aan één individu, maar gelijk ze aan heel ons menschelijk geslacht behoort; en uit dien hoofde nu

anders dan

in

alles

plaatsbekleedend voor ons staan.

deed, deed onze menschelijke natuur in en door

kon

Want

al

Hem, en dus kon

voor zich zelf de wet niet volbrengen, maar wierd ze

in

hij

nooit

wat

Hij

Hij

ook

en door

Hem

volbracht voor onze menschelijke natuur.

Verderop

in

den Catechismus komt

zoo hier maar reeds verstaan

is,

dit

breeder ter sprake;

hoe een valsche

leer

genoeg,

aangaande

den

Christus hier alles verdorven heeft, en hoe terugkeer tot de zuivere, alleen waarachtiglijk vertroostende belijdenis eerst dan mogelijk

dwaling die

in

is,

als

de grond-

den Middelaar een menschelijken persoon naast de andere

met tak en wortel is uitgeroeid. den Middelaar niet een inbreuk op het recht en ook niet een eigenwillige aanbieding van den eenen mensch voor den ander, maar uitvloeisel van Gods wil. Hij heeft Hem verordineerd. Hij heeft Hem krank gemaakt. Onzer aller ongerechtigheid heeft Hij op Hem menschelijke personen

De

plaatsbekleeding

ziet,

is bij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen