E voto Dordraceno : toelichting op den Heidelbergschen Catechismus - pagina 382

XXXII. HOOFDSTUK

ZOND.

384

VIII.

En deze wederbaring, deze verandering en vernieuwing bestaat hoofdzakelijk hierin, dat wat tlood was leven gaat. In de wedergeboorte wordt ons gewonden

ik niet

zoodat het

nieuwe windselen of gevernist met nieuwe glansen,

in

oude knecht zou

,,ik" zelf eigenlijk de

wordt nieuw

en dat wel nieuw in dien

;

zin,

se?/*

i'/c

dat ons ik op een andere

anders gaat denken, anders gaat

wijze gaat bestaan,

neen het

blijven,

en dientenge-

ivillen,

volge zich anders gaat aanstellen, en dus ook anders gaat doen.

Zoolang iemand onwedergeboren ^ niet gelooven,

hij

wordt getrokken

naar

anders schijnt; en in

en

ook waar het

zelf,

is

En wel kan in

te haten.

hem

als

dikwijls voor alle groote zonden

dit alles

zulke deugden zijn geplukte bloemen,

Al

hij

zich ook zyn leven hulle, hy

naaste

zijn

blinken door burgelijke deugden; maar

gehangen, doch de

zoekt zich

hij

naar de aarde;

worden aangelegd; zoodat ge dan ook soms ziet, hoe zulke bewaard worden, ja zelfs uit-

teugel

menschen

Hij trekt

temperende algeraeene genade

een toestand de bewarende,

een

r

hel en Satan;

kan

zich niet bekeeren, hij

hij

wat schoonen vorm

van nature geneigd God en

blijft

-"zulk

kan

is,

kan niet voor God leven.

den stengel

uit

tusschenbeide

wedergeboorte

Dan

radicaal veranderd. r-^een geënten

boom

is

het als

is

die

kwamen

zelf

aan doode takken

is

zijn op-

de toestand op eenmaal

een geënten boom.

Want

stam nog wel weelderig

spruit de wilde

niet.

Maar zoodra

ze niet voort.

getreden,

bij

verandert hun wezen

ja ook

bij

en poogt

uit,

telkens door wild opgeschoten hout de kleine ingeente stek te verdringen,

haar het licht

te

benemen, en

wilde takken weg,

over heel de

boom

zijn

te

dooden; maar de landman snoeit die

maakt dat de ingeente

stam erlange; en

als ge

hoe langzaam ook, macht is

de oude

kracht kwijt, de ingeente loot heeft zelf hout gemaakt, en de

oude stam wordt gedwongen

wilde

stek,

na eenige jaren weerkomt,

al zijn

levenssappen aan de nieuwe

En al komt de vrucht nu niet opeens, zoo de groei doorkomt de vrucht toch zeker. De zwaarste tak van den wilden stam was onmachtig en volstrekt onbekwaam om een enkele gave, goede vrucht voort te brengen; maar hier in deze ingeente loot is het kleinste takje in loot af te staan.

gaat,

om, zoo het slechts

staat, rijpen.

tijd

van groeien

heeft, kostelijke vrucht te

Het wilde hout aan den ouden stam was machteloos.

niets achter.

Daar zat niets

in.

doen

Daar zat

Daar kon dus ook niets uitkomen. Maar

het jonge hout van den ingeente loot heeft een geheel andere natuur,

bekwaam om

vrucht voort

te

brengen,

is

en heeft in zich de profetie van

een rijken oogst, voor lange jaren, en in klimmende mate. <•

Wil

dit

nu zeggen, dat ons

Neen, dat volstrekt zelf

iets

te

niet.

ik,

Veeleer

kunnen, een

na de wedergeboorte, op zichzelf iets kan? is

elke poging

beslist terugvallen in

van ons

ik,

om

op zich-

de zonde en een ingaan

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen