GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

In de schaduwe des doods - pagina 26

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In de schaduwe des doods - pagina 26

meditatien voor de krankenkamer en bij het sterfbed

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

as En

nu geen schande, noch vermindert hun kunde, als ze wd genezen.

hierin steekt

deering voor

het onze waar-

Maar wat er wel in steekt, is een vermaan aan al wie arts is, om hoog van zijn kunst te denken; en evenzoo een vermaan voor

niet te al

wie

lijdt,

om

in zijn dokter geen god te zien,

die zijn genezing

in zijn hand zou hebben.

En dit vermaan is verre van overbodig. Telkens toch hoort ge én artsen, én hoogleeraren in de geneeskunde, én geneeskundige raden, optreden met een autoriteit en spreken op een apodictischen toon, alsof hun inzicht onfeilbaar en hun medicijn alvermogend was. Ze bazelen van een „ofïicieele wetenschap" en roepen den sterken arm der overheid in, om die u op te leggen. In hun gasthuizen ontsluiten ze een soort tempels, waarover een sprake uitgaat, als ware er alleen heil te vinden. En treden ze de woning van den kranke binnen, dan hoort men ze niet zelden orakelen op een toon, alsof het leven van den lijder niet in Gods macht, maar in hun hand was. En terwijl alzoo in den kring onzer artsen zoo bijna niets te bespeuren valt van het besef hunner diepe afhankelijkheid van God den Heere, vindt ge onder de lijders en lijderessen niet dan bij uitzondering personen, die wezenlijk in hun krankheid op God betrouwen, en in den arts niets zien dan een „instrument in Gods hand." Vooral wie geld heeft, en door dat geld de hulp van de knapste dokters en professors kan afdwingen, of ook naar badplaatsen en zachter streken kan reizen, verkeert meestal zoo sterk onder den indruk, dat een dokter alles kan en moet genezen, dat ze in hun arts een soort god zien, en op hun arts toornen, zoo de kwaal niet wijken wil. Toen onlangs de roep uitging, dat zekere Dr. Ivoch te Berlijn een geneesmiddel tegen de tering had uitgevonden, werd deze arts letterlijk vergood. Yergood door de teringlijders, die in treinen vol naar Berlijn stoomden, en vergood door de overheid, die reeds aanstalten maakte, om een tweede soort vaccinatie in te voeren. T)e zieken denken niet om God, maar wachten alle hulp van de medicijnmeesters, en zij zijn het, die door hun ongeloof maken, dat de dokters zich als halve goden gaan gedragen. En zelfs belijders van den Christus doen, lang zoo zelden niet, aan die ongeloovige doktersvereering mee. Zal men deswege nu de geneeskunde verachten, en, gelijk sommigen dit poogden, buiten den arts om, door handoplegging, door zalving of door gebed gaan genezen?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's

In de schaduwe des doods - pagina 26

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's