GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

In de schaduwe des doods - pagina 262

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In de schaduwe des doods - pagina 262

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

EEN BLOEM DES VELDS.

242

een Johannes als kleine knaapkens waren weggestorven, dan zou de wereld nooit van verre vermoed hebben, wat er in hen wegstierf. Maar God zou het hebben gezien, en gewaakt hebben, dat ook bij hun heengaan niets teloor ging wat eeuwige waardij bezat. En daarom is het zoo hinderlijk dwaas van ons, te wanen, dat alleen zij, die belangrijke personen op aarde zijn geworden, ook in deu hemel groot zullen zijn, en alsof die millioenen kleinen, die jong wegsterven, nauwelijks

meê

zullen rekenen.

Waarom

zou Grod ook onder die kleinen niet

geesten, niet zijn uitverkoren instrumenten

Met

ons

natuurlijk.

zijn keur-

kunnen hebben ?

waren ze in zonde ontvangen en geboren; Ze waren dood als wij, en kunnen geen leven

hebben dan door wedergeboorte, geen zoen dan

in Christus'

bloed.

Maar

wat hebben

ze niet voor, dat de afsterving der

hen reeds zoo vroeg kwam, en dat die harde, wreede ontwikkeling van eigen boezemzonde, waar Gods kinderen vaak zoo onder gebukt gaan, hun bijna geheel

zonde

bij

gespaard bleef! Wat gaat onze ontwikkeling in de kennisse Gods niet langzaam, terwijl voor hen plotseling en opeens in den dood het volle licht opging. Waarom God de ééne helft van zijn menschenkinderen zoo vroeg wegroept, we weten het niet. Wat de oorzaak dat Hij de ééne helft van zijn uitverkorenen zoo heel is, anders tot de zaligheid leidt dan de wederhelft, die op aarde achterblijft, het is een vraag, die zich telkens weer aan ons opdringt, maar waarop God niet antwoordt. Hij, de Heere, blijft de vrijmachtige, de souvereine God, die niet alleen met ons, maar ook met onze kinderen doet naar zijn welbehagen. Maar hoe verscheiden ook ons lot en het hunne zij, toch bestaat er tusschen hun zielsbestaan en het leven onzer eigen ziel verband. Niet bij ieder kind dat jong sterft is sprake van zaligheid. Zonder den diepen wortel der uitverkiezing kan er geen zaligheid bloeien, zoomin bij ons als bij onze ge-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's

In de schaduwe des doods - pagina 262

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's