In de schaduwe des doods - pagina 51

43

Nu

pleegt

men

Gereformeerde gezinnen een tegenovergestelde

in

we menschelijkerwijze met eenige zekerheid hun wel. We doen dat bij ouden van dagen, maar ook bij jongemannen en jongedochters, die God de Heere vroeg afroept; ja zelfs bij onze kleine kinderen, zoo het Hem belieft die van ons weg te nemen. Zelfs duidden Gods kinderen het hun arts zeer euvel, zoo ze meengedragslijn te volgen. Als

vooruitzien, dat onze zieken sterven gaan, zeggen wij het

en het meest zal onder 's Heeren volk den, dat hij ze misleiden wilde wel hij als arts gezocht zijn, die zelf een afkeer van den val;

altoos

schen schijn heeft, en

stil

en eenvoudig „de waarheid met zijn naaste

spreekt," en dus ook met zijn patiënten.

En waaraan anders ligt dit verschil nu dan daaraan, dat een kind van God zelf niet zou willen dat men hem bedroog, en het voor hem verzweeg, als hijzelf sterven moest. Zoowel in onze kringen als in

de kringen dier anderen handelt dus naar den regel van het hoog gebod: „Zoo wat gij wilt dat de menschen u doen zouden, doe hun ook alzoo." Alleen maar, voor zichzelf heeft men een ander begeeren. In die andere kringen zou men zelf wenschen, er niet van te hooren, eer het aan sterven toekwam; en daarom zegt men er ook zijn patiënten niets van. In de kringen van Gods volk daarentegen, zou men het vreeselijk vinden, als men het ons }iiht dadelijk aanzei; en daarom zou men het ook voor zijn patiënten niet durven en niet

men

willen verzwijgen.

Kunt rend

ge nu daarom zeggen, dat die tragische patiënten, wier nadesterven gewis schijnt te zijn, in onze kringen er zooveel onge-

lukkiger aan toe zijn? Stel u de feiten maar voor, zooals ze Als alles voor hen verzwegen moet

maandenlang natuurlijk.

een

soort

Noch de

treurspel

zijn.

worden, speelt men weken-, ziekbed af. Niets is meer dat zich immers in een ge-

om hun

plooi in het gelaat,

noch de toon van de stem, die gemaakt vroolijk noch de inhoud der woorden, waar de leugen in ligt. Het blijft; wordt dus alles een onware, een valsche toestand. Er heerscht een valsche verhouding, waarin alle huisgenooten meê moeten gaan, en waarin ook wie van buiten komt, wordt ingeleid. Men spreekt dan af, wat men zeggen, hoe men den toestand voorstellen zal, en de arts leidt deze tragedie meest, en acteert er zelf in meê.

dwongen

lach zet;'

Maar al doorziet nu de patiënt dat spel niet geheel, toch begrijpt ge wel, dat een patiënt die maar iets doorzichtiger is, wel iets vreemds ontwaart; uit dat gestadige spel een zonderlingen indruk opvangt; en daarom nog volstrekt niet gerust is. Vandaar dat ze zooveel vragen, en soms den arts en wie er om

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen