Encyclopedie der Heilige Godgeleerdheid - pagina 125

,

Afd.

2.

Hfst.

§ 59. RESUMTIE.

III.

117

staande geestelijken. Deze wetenschap begon door haar eigen schoon

Men schaamde zich

te boeien.

als

Christen

,

dat een Heiden als Aristo-

zooveel dieper over de verschijnselen des levens had nagedacht

teles

en nu

Nog

men

alles in

religie

met de

stelde

Christelijke

niet een Christelijke

men

het werk en haastte erfenisse

zich

van Aristoteles

om

,

de

te verrijken.

wetenschap bedoelde men, maar dan toch

een Theologie, waarvoor zich,

voor het Sanctuarium een breede

als

,

voorhof zou uitstrekken van meer algemeene menschelijke wetenschap

die in haar Christelijke ontwikkeling

,

lijke religie

verhoogen kon.

den

luister der Christe-

Mannen als Thomas van Aquino beoogden

metterdaad wetenschappelijke ontwikkeling op breeder schaal dorsten die aan in het onwankelbaar besef, dat de

theologie zich het resultaat van Aristoteles' denken als buit

eigenen

zonder

,

zelf in

;

ze

Roomsche Kerk-

haar karakter gedeerd te worden.

kon

toe-

Wat

ze

voorbijzagen was, dat deze heidensche philosophie en deze

alleen

den grond twee heterogene bestand-

Christelijke Theologie toch in

deelen bleven, die onverzoend naast elkander lagen; een dualisme,

daarom op schade voor de Theologie moest uitloopen, omdat de gang van hun denken niet door de Theologen, maar door Aristoteles beheerscht werd. Dit drijft dan mannen als Gerson op dat

den weg van het mysticisme

waardoor de Sancta Theologia een

,

van

gedeeltelijke zelfstandigheid in uitgangspunt en formeele wijze

behandeling herwint, en zoo weer aan de slavernij van Aristoteles

Maar toch ook

ontkomt. niet,

en

men

daar

intellectueele

dit redt

verzuimt den leven

dan ook

wetenschappelijk

is

linus en

Occam overeenkomen,

en

zich

Occam

bij

Nominalisme

het

uitdachten

ontkomen

,

,

vast

te

stellen

om

dat ook

zij

intellectueel

Wat

Roscellinus

grijpen Gerson en de Clémanges aan

rust voor

met haar het hol

werd tusschen de

rijken,

,

om

het gemoeds-

weldoordachten

is

En

het resul-

derhalve, dat de

inhoud

toch

van haar voet kon vinden, geslingerd

intellectueele

en

aan de autoriteit der Kerk te

van de ontwikkeling der Middeneeuwen

Theologie

en het

het Realisme verwerpen

aansluiten.

leven aan de autoriteit van het denken te onttrekken. taat

;

dat mystieken als Gerson hierin met Roscel-

resultaat

,

haar wetenschappelijk karakter

samenhang tusschen het mystieke

geen als ze

macht der Philosophie van Aristoteles

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen