Encyclopedie der Heilige Godgeleerdheid - pagina 176

,

Afd.

168

Hfst.

2.

III.

JOHANN HEINRICH ALSTEDT.

§ 70.

verhouding tusschen de Philosophie en Theologie de aandacht. In voor dien

zijn

breede

tijd

schaal

uitnemende Isagoge daarentegen biedt

een

i.

hermeneutiek en

volledige

ontleding van den geheelen inhoud des Bijbels;

critiek;

3

hij

2

.

op een

een bijbelsche

.

Chronologie; 4 een bijbelsche Geographie en 5 een verhandeling over de Hebreeuwsche antiquiteiten. Verdere bespreking hiervan ;

.

ligt

het perk van ons

echter buiten

.

waarom

overzicht,

voorkeur wordt gegeven aan een kort overzicht van

propaedeu-

voor ons doel belangrijker.

tica, als

Op

zijn

hier de

den voorgrond staat

Theologen

Alstedt, gelijk

bij

Gereformeerde

bij alle

ook zonder dat ze daarbij den weg van Spener

,

inslaan,

de wijding van den Theoloog door het gebed en godzaligen wandel.

De

en de sancta vita

precatio

Geest gebruikt lichter te

maar der

om hem

,

maken. Ze komen dus

zijn

in

twee middelen, die de Heilige

zijn

het verstaan der goddelijke geheimenissen

theologische

de studiën

niet als sieraad bij

goed Gereformeerden trant

in het

bij

organisch geheel

opgenomen. Toch volstaan deze dona

studiën

hun werking, zoo ze bij de dona humana bijkomen. Voor wat de dona animi aangaat, verstaat hij hieronder: ,, ingenii dexteritas, memoriae fidelitas en

divina op zichzelven niet, en dan eerst doen ze

affectus

vehementia"

volstaan kan. „

Non

dicunt excellentiae Bij

deze

;

zoo echter

sufncit

;

dona humana

deuse komen,

2.

sint talia in

si

summo quem

eischt:

hij

i.

,

gradu remisso"

moet nu de

divina

et

waarvoor

moedertaal voorop;

dat de gewone maatstaf hierbij

,

requiruntur haec talia in gradu

als arts

quod aegrotos

kennis der talen, met de

kennis der Philosophie; en 3

op

gewone

te treden in

visere debet

ex

officio

;

munire

medicamentis, quae corpus confortent Belangrijk

hierin

is

alleen

eischt studie der Philosophie

cognitionem Dei;

2.

wat

hij

op

vier

et

21).

eigenlijke propae-

de jurisprudentia en medicina; het laatste met het doel bezoek ook

(p.

.

kennis van

om

zieken-

bij

ziektegevallen.

„Taceo

igitur se poterit utilibus

aërem

rectificent" (p. 79).

over de Philosophie zegt. Hij

gronden:

i.

quia nos docet

quia philosophica naturae contemplatio mirifice

amorem Dei

omdat zonder haar geen formeel systematische behandeling der Theologie denkbaar is en 4 omdat in nobis accendit

;

3

.

;

zij

ons de technische termen leert verstaan

(p.

38

—

40).

.

Strijd tus-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen