Encyclopedie der Heilige Godgeleerdheid - pagina 329

Afd.

concidisse

nostras

144).

En

ud bono aliquo Grammatico

,

gaf hij

al

RATIO STUDII SOC. JESU.

§ I02.

III.

Humaniorum

literarum (p.

Hfst.

2.

perito

als

nihil sit

oorzaak hiervan op

helder de noodzakelijkheid in,

om

:

,,

,

fastidimus ignobiliora

trahimur", toch

de humaniora weer

in

bren-

in sativis

,

quam

,

ziet hij

in eere te

gen, en verwijst daarbij naar de boomkweekers „qui plus ac peregrinis arboribus alendis

1

aut Rhetore aut " rarius aut difficilius inventu

tamquam repugnante natura

studia et ad ea

32

nativis laborent" (p. 144).

Vraagt men dus, waarin de eigenlijke verandering bestaat, die door de Societas Jesu vindt

men

tweeërlei.

de Theologische studie

in

Ten

eerste

men

bewijze lette

Theologisch vak

;

,

,

het voorbeeld der Protestantsche faculteiten uitgebreid en er een

aangebracht dan

is

hebben de Jezuïeten geprikkeld door ,

de Theologische studiën

meer wetenschappelijk karakter aan gegeven. Ten slechts

op de Kerkgeschiedenis

op het vooropstellen van de

als afzonderlijk

S. Scriptura

;

op het

teruggaan tot den grondtekst op het toelaten van critiek op het bijna ;

;

uitsluitend vragen naar

den sensus

litteralis.

En

ten andere hebben

het tegenwicht tegen het gevaar, dat deze uitgebreidere en vrijere

zij

studie

kon opleveren

,

niet

gezocht in een dialectisch opsporen van

de principiëele tegenstellingen, maar subiectief in de intentio en hierin ;

vooral schuilt het geheim van hun kracht.

wordt de neiging

Door de

obedientia absoluta

tot zelfverheffing, die anders het studeeren zoo

mach-

tig

voedt, gebroken; maar juist doordien de geest van den Theoloog

op

die wijs

aan een hoogere aandrift onderworpen

tot een veerkrachtige intentio

wordt beheerscht ,

heel het gebied zijner studiën. die tot

op den wortel doorgaat

lieren;

maar

;

hij

,

en deze

met deze

in

hem

intentio

voert de Jezuïet geen strijd

noch ook hecht hij veel aan formu-

drukt op den geest van

zijn leerling

een stempel

en bepaalt daardoor de richting van zijn onderzoek. Blijkbaar

af, is

hij

Daarom

is

het Ignatius gelukt zijn eigen subiectieve wilskracht als leidend

beginsel

in

de methodologie der Orde over te storten. In hemzelf

heerschte zijn

wilskracht over zijn denkwereld. Hiermee overeen-

komstig moet een diep ingewortelde intentio ook geheel de studie

van

zijn

volgelingen beheerschen.

saam, dat Ignatius en

zijn

En

evenzoo hangt het hiermee

orde het beginsel deden triumfeeren,

dat niet een Concilie, maar een persoon, de Papa

Romanus,

besliste

wat de fide was. Ongetwijfeld dus absolute gebondenheid van het 21

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen