In Jezus ontslapen - pagina 219

,

207 wankelt. Ze kan niet meer. Donkerheid verduistert haar den blik. Dat is dan niet gewone angst, waartegenover ze moed, het is niet de gewone vreeze, waartegenover ze onverschrokkenheid kan zetten.

Dat kan nog wel, als ze in worsteling komt met menschen, met personen, met vijanden van vleesch en bloed. Maar heel anders wordt het als de benauwdheid der ziel opkomt uit zielsverdriet, uit bittere zielesmart, uit een wonde in het hart die bloeden blijft, uit wat innerlijk ons geheele wezen schokt en ,

van

zijn standvastigheid berooft.

toch voelt men zich als aangevallen door een verborgen macht. Door een macht van heimwee en droefenisse. Het wordt een innerlijk verkwijnen. En als men dan merkt dat men niet meer kan, en dat het ons overweldigt, en dat er in dien strijd geen geweer is, dan is het of helsche machten, of demonische aanvallers onze ziel vervolgen. En dat doet haar struikelen, vervult haar met doodelijke benauwdheid. En zeg nu niet, dat dit mystieke inbeeldingen zijn. God zelf noemt in zijn Woord „de Dood" een vijand, Jezus dat we den strijd bestraft de ziekte en de apostel betuigt ons niet hebben met vleesch en bloed, d. i. met wat menschen ons aandoen, maar met de geheimzinnige verdervende macht, die uit geestelijke boosheden in de lucht ons toekomt.

Dan

,

,

Dat zou nu niet zijn, indien ge buiten zonde stond, en dus een ondoordringbaar schild tegen die demonische bestrijding kondt opheffen.

Maar dat is niet zoo. Dat is zoo bij niemand. En als in tijden van epidemie of bloedvergieting in den oorlog, een ieder weer naar de kerk loopt die er anders nooit kwam dan is dat alleen omdat wezenlijke zielsbenauwdheid altoos onze zonde weer wakker roept de diep smartelijke bevinding en erkentenis van onze zonde weer opeens luide roepen doet in ons hart, en daardoor den band aan het trillen brengt, die in ons verleden en in ons bewustzijn ons zoo bitterlijk nog aan de demonische macht ,

,

,

blijkt te binden.

En langs dien weg van ons eigen zelfverwijt komt dan de benauwdheid tot haar demonisch karakter. Daarin wortelt dan dat beklemd, angstig gevoel van heimevervolgd, gezocht, en aangevallen te zijn. Natuurlijk verschilt dit in graad bij den één en bij den ander. Ook weet de één er zich rekenschap van te geven, terwijl de

lijk

ander niet verstaat, wat er in De smart wordt dan, wat

hem omgaat. men ook wel noemt,

lyrisch.

Dat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen