Bladeren
Om de oude wereldzee - pagina 28
Het raadsel van den Islam - Het land der Pharao's - Soedan - De Hellenen - Sicilie - Het protectoraat van Tunis - De Algerijnsche kolonie - Marokko - Spanje - Portugal
HET RAADSEL VAN DEN ISLAM.
14
het
en
menigte,
der
geloof
bezield
haar
waarschuwende,
aan de eere van den Christus werd te kort gedaan. toen
zaakte
mengen,
te
strijd
om
de Kerk
op een reeks
Conciliën
dat
Dit
nood-
in
dezen
zich
en op haar wijze dialectisch over deze philo-
sophisch-dogmatische geschillen recht te doen. Arianen, Nestorianen,
Monosophysieten en Monotheleten moesten achtereenvolgens buiten
worden gesteld, en daar al het volk in deze worstelingen meeleefde, en vaak zich niet ontzag met geweld en met handtastelijkheden zich recht te verschaffen, was de droeve uitkomst, dat geheel gevecht
het lichaam van Christus verscheurd werd, en de belijders gedurig
twee vijandelijke kampen tegenover elkander stonden. Dit brak niet alleen de eenheid, maar ook de kracht, doordat het den ijver voor
in
de Christelijke religie van de verborgen heilige geloofssterkte aftrok naar dialectische schermutseling, en wat religie van het hart moest zijn,
en in geloof, hoop en liefde moest bloeien,
een crystallisatie
in
meer deed
al
verstijven
des denkens waaronder het hart bevroor. Onder
dogma
het Byzantinisme, dat rusteloos in het
omtrent den Christus
weekte Heiland steeds meer los.
zich verdiepte, verkoelde de liefde voor Jezus in het hart, en
de mystieke unie van den geloovige met
En
bij
zijn
deze philosophische verdooving, dialectische gedeeldheid en
Byzantynsche
verkoeling,
kwam nu
als
tweede macht,
die
het
echte Christendom ondermijnde, de Caesaropapie, die door Constantijn
Het werd nu, niet de Staat die levensvan Christus zocht, maar de Kerk van verband met de Christus die onder Staatsvoogdij werd geplaatst. Dit werd uitwendig
denGroote was ingevoerd.
Kerk
voor de Kerk oorzaak van een ongeê venaarden opzicht.
Ten
eerste
werden
geheele
scharen,
bloei.
gelijk
In tweeërlei later
onder
Karel den Grooten en in de Oostzee-provinciën, schier met geweld tot het Christendom bekeerd.
tempels
werden
waren en
die,
Zijn scholen
op hoog bevel gesloten. En ten andere
er vooral in de hoogere kringen, die de
nu
opgaande zon aanbaden,
Christelijke belijdenis de conditio sine qua non
den Staat tot aanzien
te
geraken,
Beide elementen, die wel de Kerk innerlijk verzwakten.
was zoo min
bij
Zijn
kerken omgebouwd of afgebroken. Zijn altaren
in
werden vergruizeld.
Het Heidendom had afgedaan.
Van
in
de knie voor het Kruis bogen.
omvang deden winnen, maar haar
geestelijke toebrenging tot
de eersten als
bij
werd om in
den Christus toch
de laatsten sprake. Het christelijk
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Printen
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1907
Abraham Kuyper Collection | 590 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1907
Abraham Kuyper Collection | 590 Pagina's
